Wat een einde O.O

Toen ik het laatste deel van deze grandioze serie in handen had, twijfelde ik even. Zouden 300 bladzijdes genoeg zijn om dit verhaal tot een goed einde te brengen? Ben ik niet te vol van verwachting voor ik aan Penryn & het gevecht om hemel en aarde begin? Maar ik wil zo graag weten hoe het afloopt! Nou ja, op goed geluk dan maar. Ik begin in ieder geval niet meteen na het lezen van Penryn & de nieuwe Wereld aan dit boek. Iets wat me niet altijd even goed bevalt.

Achteraf hoefde ik me natuurlijk nergens zorgen om te maken. Want WOW mensen, wat heeft dit boek me door de mallemolen gehaald. Het heeft me geknakt, maar niet gebroken. Het heeft me intense emoties laten ervaren, waarvan ik na afloop een tijdje nodig had om te bekomen. Zo krachtig, zo levensecht heb ik dit boek ervaren. Zo rauw en oprecht. Zo niet de lezers schuwend en gruwelijk. Zo heerlijk waren het verhaal en de schrijfstijl van Susan Ee die daar allemaal verantwoordelijk voor waren. Ik ben kapot, maar wat een geweldige manier om te gaan! Dit is een fenomenale afsluiting van een verschrikkelijk mooie en goed in elkaar gezette serie!

In dit laatste deel wordt eindelijk alles duidelijk. Worden vragen beantwoord en oplossingen gecreëerd. Worden de laatste puzzelstukjes onthuld, waardoor je eindelijk het hele plaatje te zien krijgt, ook al had ik liever gezien dat sommige stukjes een andere vorm hadden. Een andere wending betekenden. Soms is de wereld, of een verhaal, niet eerlijk…

Of een schrijfster. Susan Ee vond het blijkbaar heel leuk om nog een laatste keer met je emoties te spelen. Haat je een personage met de grond van je hart het ene moment? Volgende bladzijde leef je met hem mee. Wil je ervoor zorgen dat alles goed komt, in plaats van hem of haar te laten branden in de hel. Slopend is dat, maar o zo goed!

Die switch was een welkome, zij het op sommige momenten zeer moeilijke ervaring. Want het was toch wel raar om iemand die je twee boeken lang vanuit de grond van je hart gehaat hebt, nu het liefst in je armen wilde sluiten. Heel apart, maar zo’n geweldige toevoeging aan Penryn & het gevecht om hemel en aarde! Hierdoor werd het verhaal zeker nog intenser.

Daarnaast had ik oprecht Raffe, Penryn EN hun heerlijke gekibbel gemist. Oh wat is dat altijd leuk om over te lezen. Van varkensboeren tot Viagra, niets laten ze erbuiten! Ik heb meer dan genoeg quotes en oneliners om op de meest verkeerde momenten te gebruiken!

De moeder van Penryn… wist ik ook steeds meer te waarderen, ook al is ze even van de wereld als aan het begin van Anglefall. Net zoals de tweeling, waar ik ook wat warmer voor ben geworden. Die twee doen me trouwens aan een nog getiktere versie van de Wemel broers denken. Wat ze, net als Fred en George, wel niet allemaal voor elkaar krijgen! Zo waren er nog tal van personages die ik in dit laatste deel door andere ogen ben gaan zien. Sommige hebben mijn hart harder laten slaan, bij andere zette ik met genoegen hun hart persoonlijk stil!

De romantiek, hoewel aanwezig, lag nog steeds in de achtergrond. Hoewel ik deze keer getrakteerd werd op wat meer fangirl momenten, lag de focus nog steeds op het avontuur. Op de gebeurtenissen. Op het vinden van oplossingen en natuurlijk op het redden van de wereld. Op die manier kon ik optimaal genieten van alles :)


Conclusie
Woorden schieten te kort om te beschrijven wat Penryn & het gevecht om hemel en aarde in slechts 300 bladzijdes met me heeft gedaan. Al heb ik hierboven wel een poging gedaan tot ;) In dit laatste deel worden alle eindjes aan elkaar vast geknoopt op een manier die ervoor zorgt dat je ademloos bladzijde na bladzijde verslind. Een geweldige afsluiting van een serie die je als boekliefhebber gewoon gelezen moet hebben!

Deze recensie verscheen als eerste op CarpeLibra.nl