Alleen de kat is leuk

Dit boek gaat over een kat met de naam Bob, die "het leven redt" van hoofdpersoon James, die junk is. Dat doet een beetje denken aan Dewey de bibliotheekkat, het boek van Vicki Myron. Er ziijn verschillende parallellen te vinden in deze boeken, zelfs de katten lijken op elkaar. Plagiaat, nee, maar je kunt zien waar James Bowen en zijn ghostwriter de mosterd vandaan hebben gehaald.

Helaas gaat dit boek niet over Bob, maar over James. Het is zijn verhaal van hoe zijn jeugd leidde tot zijn drugsverslaving en zwerversleven en hoe hij daar weer uitkomt. Wat daarin concreet de rol van Bob is, in werkelijkheid, is onbekend, maar in het boek wordt aan Bob een hoop toegeschreven. James projecteert zijn eigen ideeën en gevoelens over Bob op Bob, waardoor de kat niet echt tot leven komt. Het wordt een soort "superkat", meer dan levensecht, een kat die geen kat meer is maar een held in de ogen van zijn blikopener.
Over James' eigen ideeën en gevoelens en de ontwikkeling daarvan gaat het nauwelijks, terwijl juist dat interessant had kunnen zijn gezien het feit dat het verhaal over een junk in een afkicktraject gaat.

Al met al is het een boek zonder diepgang. Dat wordt nog versterkt door de schrijfstijl: uitermate eenvoudig, alsof het voor kinderen is geschreven. Geen enkele mooie zin, geen mooie observaties, een zouteloos taalgebruik. Korte simpele zinnen, zonder afwisseling met langere zinnen. Ja, je leest er zo doorheen, maar het blijft beslist niet hangen.
Het is dat ik dit boek gratis heb gekregen als e-boek, anders had ik me flink bekocht gevoeld. Hier wil je geen geld aan uitgeven, stort het liever bij het plaatselijke kattenasiel of zo.

Video van Bob: https://www.youtube.com/watch?v=QjjCmKpH6Yw