Smoky Barrett is het hoofd van de FBI-afdeling die zich bezighoudt met ontvoering en seriemoordenaars. Wanneer het boek begint is zij met verlof nadat haar man en dochtertje zijn vermoord door de man waar zij op dat moment achter aan zat. Zelf is ze daarbij zodanig gewond geraakt, dat ze overal littekens heeft. Ze is behoorlijk depressief en staat op het punt om zelfmoord te plegen. Dan wordt haar beste vriendin Annie op beestachtige wijze vermoord. De moordenaar blijkt het niet alleen op Annie gemunt te hebben, maar richt zich rechtstreeks tot Smoky en daagt haar uit jacht op hem te maken. Wat volgt is een huiveringwekkende zoektocht naar de moordenaar. Het blijft niet bij één moord en de slachtoffers zijn allemaal te zoeken in de hoek van de pornografie. Zeer gedetailleerd wordt beschreven wat de slachtoffers hebben doorstaan; ze worden aan stukken gesneden, in elkaar geslagen en na hun dood van hun organen ontdaan. De beschrijvingen zijn afstotend en fascinerend tegelijk en je voelt de afschuw van het FBI-team bij elke ontdekking die ze doen.
Dit is een van de beste thrillers die ik dit jaar heb gelezen. Het boek is superspannend en de schrijver weet je op het puntje van je stoel te houden. De psychologische spanning tussen Smoky's team en de moordenaar wordt heel scherp opgebouwd en mijn ogen vlogen over de pagina's.
Ik heb wel een paar kanttekeningen bij het boek. Het is een typische Amerikaanse rechttoe rechtaan thriller, waarbij geen ruimte is voor subtiliteit. De 'good guys' zijn ook zonder uitzondering echt goed; liefdevolle warme mensen die elkaar door dik en dun steunen. En de 'bad guys' zijn ontstellend slecht. De wreedheid druipt van hen af. Ik vond het wel een beetje overdone, maar het deed niks af aan de spanning van het boek. Het enige wat je wilt is doorlezen tot de grande finale.
En hoewel ik vaak mopper over de laatste hoofdstukken in een boek, waarbij de auteur teveel losse eindjes wil wegwerken, is de epiloog hier volkomen logisch en vormt een natuurlijke afsluiting van het boek.