Spelen met de werkelijkheid

Daders en potentiële daders leven gewoon onder ons; is de stelling van het schrijversechtpaar Marianne & Theo Hoogstraaten. Je komt ze overal tegen, je moet er alleen een antenne voor hebben om ze op te merken. De daders uit hun thrillers vinden ze vaak in de actualiteit of omdat ze iemand ontmoeten met een bijzonder verhaal. Zo ook de dader in dit boek: in een krantenartikel wordt gemeld dat 20 jaar geleden twee brieven van Michelangelo uit het archief van het Vaticaan zijn gestolen. Lange tijd wordt niets meer van de brieven vernomen, totdat er onlangs losgeld voor werd gevraagd. Wat is er gebeurd? Wie heeft de brieven gestolen en waarom? Zie daar de intrigerende plot en dader, die nu de spil vormen van dit boek, dat het tweede deel is in een trilogie.

Zoals vaker spelen Marianne en Theo Hoogstraaten met de werkelijkheid. Feiten en fictie worden kunstig door elkaar heen gebruikt om een spannend verhaal te vertellen, waarbij de kiem in het verre verleden ligt. In De verleidsters gaan we terug naar het jaar 1509. Het jaar waarin Michelangelo werkt aan de beroemde fresco's van de Sixtijnse kapel (feit) en waarin hij kennis maakt met de roofhoer Mirabella en haar dochtertje (fictie). Een roofhoer is iemand die seks belooft maar op het moment suprême haar slachtoffer verdoofd en beroofd. Op een nacht loopt zo'n beroving niet helemaal volgens plan en Mirabella moet vluchten waarbij ze in het atelier van de schilder terechtkomt. Ze mag samen met haar dochtertje bij hem blijven wonen wanneer ze zijn huishouden verzorgt en af en toe voor hem poseert. Wanneer Michelangelo Mirabella een keer meeneemt naar het Vaticaan, doet zij een gruwelijke ontdekking.

In de verhaallijn in het heden maken we opnieuw kennis met Emilia de Vries en Luigi Farnese, de hoofdpersonen uit Bloedlink, het eerste deel van de trilogie. Emilia gaat voor een korte vakantie naar Rome, waar Luigi als rechercheur bij het Vaticaan inmiddels betrokken is geraakt bij de speurtocht naar de verdwenen brieven. Ook Emilia raakt erbij betrokken; zij valt in handen van de persoon die de brieven heeft gestolen en die er zelfs moord voor over heeft om de brieven uit handen van het Vaticaan te houden. De spanning wordt zowel in het heden als in het verleden steeds verder opgevoerd. Langzamerhand komen beide verhaallijnen bij elkaar.

Het knappe is dat de auteurs een plausibel plot neerzetten met een mooi einde, maar ook met een cliffhanger waarmee ze in het derde en laatste deel (Zondeval, verschijnt in 2017) nog weer alle kanten op kunnen. Ook het Genootschap, waarmee Emilia en Luigi in Bloedlink al te maken hebben gehad, doet weer van zich spreken. Door de korte hoofdstukken en de soepele schrijfstijl schiet je als het ware door het boek heen. Heden en verleden, feiten en fabels, intriges en ontvoeringen rijgen zich vlot aaneen tot een mooie leeservaring waarbij met name de interessante plot het verhaal draagt. De personages zijn voldoende uitgewerkt om zich staande te kunnen houden, maar ook niet meer dan dat. Het meest interessante deel is de geschiedenis van Michelangelo en Mirabella, met sappige informatie over de levens van de clerus uit die tijd en de barbaarse omstandigheden van diegenen die het minder goed hadden getroffen in het leven.

De verleidsters is een onderhoudende spannende roman; een heerlijk boek om in weg te duiken.