Dit boek schreeuwt gewoon om verfilming

Koen Vermeiren (1953) is een duizendpoot van Vlaamse afkomst. Hij is leraar geweest en is schrijver van romans, toneelstukken, scenario's van bekende tv-series als Witse en FC de Kampioenen, columns en essays en hij componeert en speelt zijn eigen muziek. Hij wilde graag een nieuwe tv-serie schrijven over een politieteam dat zich bezighoudt met de jacht op ontsnapte gevangen, maar door geldgebrek is dat er niet van gekomen. Daarop besloot Vermeiren er een misdaadserie in boekvorm van te maken. Na De blik (2011) en Dode hoek (2012) is met Deadline het derde deel in de reeks gepubliceerd.

In het post-Dutroux tijdperk is de Belgische politie gereorganiseerd en is in 1999 het FAST-team (Fugitive Active Search Team) opgericht. Elk jaar wordt een nieuw record aan aanhoudingen gevestigd, met als voorlopig hoogtepunt 2012 met de opsporing van 306 voortvluchtige criminelen. Hiermee is FAST een van de meest efficiënte onderdelen van de Belgische politiediensten. Dit team staat model voor deze serie misdaadverhalen van Koen Vermeiren.

In Deadline gaat het FAST-team op zoek naar een ontsnapte serieverkrachter wiens chemische castratie bijna is uitgewerkt en naar de terminaal zieke Stefaan Swaenepoel, die veroordeeld is voor de moord op zijn vrouw. Swaenepoel heeft altijd ontkend de moord te hebben gepleegd en na zijn veroordeling gezworen zich te zullen wreken op de rechters. Nu is hij ontsnapt en heeft gezien zijn ziekte niets meer te verliezen. Wanneer de eerste magistraat wordt vermoord, wordt de jacht op Swaenepoel opgevoerd. Maar dat gaat niet zonder politiek en justitieel gekonkel en een zekere tunnelvisie. Wanneer dan ook nog privéproblemen van teamleden een rol gaan spelen, wordt de werkdruk nog verder verhoogd.

Deadline is op zich een doorsnee politiethriller met in feite een eenvoudige structuur waarbij het team twee zaken moet oppakken. Het klinkt simpel en het is op zich ook simpel. Wat het niveau omhoog tilt, is het mooie Vlaamse taalgebruik, de interessante hoofdpersonen en de actualiteit zoals het huidige politieke en sociale klimaat in België. Daarbij is de plot goed en spannend uitgewerkt, maar zal de uitkomst de geroutineerde thrillerlezer niet verbazen.
Vermeiren is van origine scenarioschrijver. Dat vertaalt zich in een bondige, beeldende en vlot lezende schrijfstijl. Het Vlaams-Nederlands is een mooie taal, maar voor de onwennige Nederlandse lezer zal het soms wat moeite kosten om vlot door te lezen. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn omdat de strekking over het algemeen duidelijk is en er is een verklarende woordenlijst achter in het boek opgenomen.

Deadline is het derde deel in een serie rondom het FAST-team en Vermeiren heeft mij wel zo nieuwsgierig gemaakt dat ik de eerste twee delen gauw heb gereserveerd bij de bibliotheek. Dit betekent overigens niet dat dit boek niet zeer goed als standalone te lezen is. Dat is zeker mogelijk, temeer daar waar nodig heel kort maar duidelijk wordt terugverwezen naar eerdere verhaallijnen.

En nu maar hopen dat er alsnog geld beschikbaar komt bij de omroepen, want dit boek schreeuwt er gewoon om om verfilmd te worden.