Vlammen - Suzanne Collins

Net zoals de Hongerspelen vond ik Vlammen een heel gaaf boek. Ik had me al afgevraagd hoe het tweede boek zou verlopen, want Katniss was de Arena al uit, maar er waren nog twee boeken. Wat zou er nou gebeuren in het tweede boek? Want ze kan toch niet… Toch wel. Katniss gaat nog een keer de Arena in en hoewel het echt enorm voorspelbaar was, zag ik hem écht niet aankomen. Snow wilde natuurlijk niets liever zien. Katniss moest weg, en wat is nou een beter idee dan dit?

Deze Arena was totaal anders dan de vorige, en ik vond hem echt geniaal bedacht. Ik kon, net zoals de Tributen, niet bedenken wat Wiress bedoelde met haar getiktak, maar toen het werd onthuld leek alles echt enorm logisch. Maar achteraf is alles logisch…

Er waren veel dingen in het boek die ik niet zag aankomen, want het einde was voor mij echt enorm onverwacht! Toen Johanna Katniss opeens aanviel dacht ik van: “Zie je wel!”, want ik dacht net zoals Katniss dat Johanna en Finnick ze zouden verraden. Katniss liep toen weer terug, en toen ze Peeta kwijt was vond ik haar opeens echt enorm dom. Hoe kon ze Peeta nou alleen laten?! Ik dacht dat zij en Haymitch hem zouden beschermen? Dat kan niet echt hè, als je gewoon van hem wegloopt!

Het einde was lekker dramatisch, en ik keek echt uit naar het volgende boek! (dat stond ook op mijn E-Reader, dus ik hoefde maar zo’n 20 seconden te wachten voor ik de eerste zin van Spotgaai las, maar toch) Nu kon ik wel bedenken dat Katniss niet nog een keer de Arena in zou gaan, maar zou vechten om een bepaald iemand (ahum) terug te krijgen. Eén ding was vrij duidelijk: In Spotgaai zou er een oorlog gevoerd worden.