Lezersrecensie
Mooie mengeling van spanning in combinatie met humor
Didier is huisman. Zijn vrouw Dorien , een opkomende politica verdient de kost. Didier zorgt voor de was en de plas, de kinderen, kortom het reilen en zeilen in zijn gezin. Een momentje voor zichzelf is zijn rondje ‘s avonds, met Pluto, de hond. Het beest moet toch ook ‘schijten’.
‘De hond dropt zijn drol in de berm en wacht braaf op zijn baas.’
In een vorig leven was dit wel even anders. De wilde jaren van Didier bestonden voornamelijk uit drank, drugs en filosoferen met zijn vrienden Wouter en Dirk. Hoe zotter, hoe liever! In hun roes van alcohol en drugs besloten ze om de wereld te laten zien hoe het wel moest. Alles zou veranderen, de bom zou ontploffen. Iedereen die hun wat aangedaan had zou boeten. Vanop hun zolderkamertje ontstond het idee om een lijst te maken. Een waanzinnige lijst met kunstzinnige ideeën. Ideeën die, gelukkig, beperkt bleven tot ‘de lijst’! Tot vandaag! Een of andere malloot heeft hun lijst in handen gekregen. Stap voor stap wordt alles uitgewerkt, tot in het kleinste detail en veel meer. De gevolgen van hun lijst zijn niet te overzien en deze wordt daarboven theatraal ten uitvoer gebracht. Wie is deze gek? Maar vooral de vraag, waarom? Wat wil hij ermee bereiken en wat is de achterliggende gedachte?
‘Didier is klaarwakker. In zijn achterhoofd rinkelt loeihard een bel van herkenning. Maar hij heeft geen idee waarom dat alarm aanslaat.’
Vanaf de eerste bladzijde zit je mee in het verhaal. Boonen weet perfect hoe hij de lezer mee kan zuigen vanop pagina één. Je hebt direct een duidelijke kijk in het leven van Didier en Dorien en hoe de verstandhouding tussen die twee is. Dorien, de hardwerkende politica en Didier die berust in zijn taak als huisman. Het leven is goed zo! Een zalig gezin waar niets taboe is en alles kan. Je maakt er gelijk deel van uit.
Ze kennen elkaar sinds hun jeugd en het is Dorien die Didier ‘gered’ heeft van het losbandige leven, zij is zijn ‘reddende’ engel. Didier gaat helemaal op in zijn rol als huisman en de zorg voor de kinderen.
‘Ze toverde hem om van een ongeleid projectiel tot een brave huisvader.’
Ze vullen elkaar goed aan en je voelt de onvoorwaardelijke liefde tussen Dorien en Didier. Geen doorsnee koppel (bestaat dat eigenlijk?), maar met hun ‘ups and downs’ zijn ze er voor elkaar in goede en slechte tijden. Boonen weet dit op een heel aangename en duidelijke manier over te brengen.
‘Didier steekt al zijn liefde in zijn grote teen en streelt haar hele voet.’
Het verhaal wordt snel verteld en daardoor leest het als een trein. Boonen heeft een vlotte, representatieve schrijfstijl die je zo door het boek loodst. Op een duidelijke, met humor doorspekte wijze vertelt hij het verhaal van drie vrienden en hoe alles teruggedraaid wordt naar hun jeugdjaren, de ‘wilde’ jaren. Erg herkenbaar die idealen als tiener, het verbeteren van deze aardkloot. Boonen weerlegt dit op een geraffineerde manier. Het verhaal is niet enkel beeldend, maar ook realistisch neergezet. De karakters zijn menselijk en treffend. Daarbij heeft Boonen de personages uitgewerkt in functie van hun bijdrage aan het verhaal. Geen overbodige passages, maar alles klaar en duidelijk.
De auteur werkt duidelijk naar de plot toe. Verwacht geen nagelbijtende spanning, maar wel een boek waarvan je wilt weten hoe het eindigt. Het een na het ander wordt afgevinkt op DE lijst en de dader blijft elke keer buiten de radar. Hij is de politie elke keer een stap voor en het wordt steeds duidelijker dat er meer achter zit dan enkel het lijstje afwerken. En hoe Didier het ook draait of keert alles komt terug op zijn verleden.
En zo neemt Boonen je mee in het verleden, de ‘wilde jaren’ van Dirk, Wouter en Didier om uiteindelijk de beweegreden van de dader bloot te leggen. Die is best schrijnend en helaas nog steeds van deze tijd. In eerste instantie vond ik het einde ietwat ontgoochelend, maar ik vermoed dat dit de bedoeling is. Als lezer kom je namelijk evenveel te weten als Didier, de feiten!
‘Die flik begrijpt dat wel. Nu jij nog.’
Als je kijkt wat er allemaal in de wereld aan het gebeuren is, kan dit verhaal realiteit zijn. Het is te krankzinnig voor woorden, maar zeker niet ondenkbaar. Dit boek laat je zien hoe het verleden je kan achtervolgen, maar ook hoe mooi en sterk de liefde kan zijn, waar deze voor kan staan en hoe desastreus de gevolgen voor een gezin zouden kunnen zijn.
Het verhaal is een mooie mengeling van spanning in combinatie met humor. Boonen heeft een geheel eigen onbelemmerde schrijfstijl, waardoor het verhaal buitengewoon wegleest. Bovendien is het op een herkenbare, menselijke manier geschreven zonder moeilijke woorden of zinnen. Kortom een toegankelijk boek voor iedereen die eens een ‘speciale’ thriller wil lezen. Ik heb genoten en moet dringend zijn twee vorige boeken lezen!
Graag 4,5 ster voor ‘De lijst’.
Dank aan Manteau/WPG België voor dit recensie-exemplaar
‘De hond dropt zijn drol in de berm en wacht braaf op zijn baas.’
In een vorig leven was dit wel even anders. De wilde jaren van Didier bestonden voornamelijk uit drank, drugs en filosoferen met zijn vrienden Wouter en Dirk. Hoe zotter, hoe liever! In hun roes van alcohol en drugs besloten ze om de wereld te laten zien hoe het wel moest. Alles zou veranderen, de bom zou ontploffen. Iedereen die hun wat aangedaan had zou boeten. Vanop hun zolderkamertje ontstond het idee om een lijst te maken. Een waanzinnige lijst met kunstzinnige ideeën. Ideeën die, gelukkig, beperkt bleven tot ‘de lijst’! Tot vandaag! Een of andere malloot heeft hun lijst in handen gekregen. Stap voor stap wordt alles uitgewerkt, tot in het kleinste detail en veel meer. De gevolgen van hun lijst zijn niet te overzien en deze wordt daarboven theatraal ten uitvoer gebracht. Wie is deze gek? Maar vooral de vraag, waarom? Wat wil hij ermee bereiken en wat is de achterliggende gedachte?
‘Didier is klaarwakker. In zijn achterhoofd rinkelt loeihard een bel van herkenning. Maar hij heeft geen idee waarom dat alarm aanslaat.’
Vanaf de eerste bladzijde zit je mee in het verhaal. Boonen weet perfect hoe hij de lezer mee kan zuigen vanop pagina één. Je hebt direct een duidelijke kijk in het leven van Didier en Dorien en hoe de verstandhouding tussen die twee is. Dorien, de hardwerkende politica en Didier die berust in zijn taak als huisman. Het leven is goed zo! Een zalig gezin waar niets taboe is en alles kan. Je maakt er gelijk deel van uit.
Ze kennen elkaar sinds hun jeugd en het is Dorien die Didier ‘gered’ heeft van het losbandige leven, zij is zijn ‘reddende’ engel. Didier gaat helemaal op in zijn rol als huisman en de zorg voor de kinderen.
‘Ze toverde hem om van een ongeleid projectiel tot een brave huisvader.’
Ze vullen elkaar goed aan en je voelt de onvoorwaardelijke liefde tussen Dorien en Didier. Geen doorsnee koppel (bestaat dat eigenlijk?), maar met hun ‘ups and downs’ zijn ze er voor elkaar in goede en slechte tijden. Boonen weet dit op een heel aangename en duidelijke manier over te brengen.
‘Didier steekt al zijn liefde in zijn grote teen en streelt haar hele voet.’
Het verhaal wordt snel verteld en daardoor leest het als een trein. Boonen heeft een vlotte, representatieve schrijfstijl die je zo door het boek loodst. Op een duidelijke, met humor doorspekte wijze vertelt hij het verhaal van drie vrienden en hoe alles teruggedraaid wordt naar hun jeugdjaren, de ‘wilde’ jaren. Erg herkenbaar die idealen als tiener, het verbeteren van deze aardkloot. Boonen weerlegt dit op een geraffineerde manier. Het verhaal is niet enkel beeldend, maar ook realistisch neergezet. De karakters zijn menselijk en treffend. Daarbij heeft Boonen de personages uitgewerkt in functie van hun bijdrage aan het verhaal. Geen overbodige passages, maar alles klaar en duidelijk.
De auteur werkt duidelijk naar de plot toe. Verwacht geen nagelbijtende spanning, maar wel een boek waarvan je wilt weten hoe het eindigt. Het een na het ander wordt afgevinkt op DE lijst en de dader blijft elke keer buiten de radar. Hij is de politie elke keer een stap voor en het wordt steeds duidelijker dat er meer achter zit dan enkel het lijstje afwerken. En hoe Didier het ook draait of keert alles komt terug op zijn verleden.
En zo neemt Boonen je mee in het verleden, de ‘wilde jaren’ van Dirk, Wouter en Didier om uiteindelijk de beweegreden van de dader bloot te leggen. Die is best schrijnend en helaas nog steeds van deze tijd. In eerste instantie vond ik het einde ietwat ontgoochelend, maar ik vermoed dat dit de bedoeling is. Als lezer kom je namelijk evenveel te weten als Didier, de feiten!
‘Die flik begrijpt dat wel. Nu jij nog.’
Als je kijkt wat er allemaal in de wereld aan het gebeuren is, kan dit verhaal realiteit zijn. Het is te krankzinnig voor woorden, maar zeker niet ondenkbaar. Dit boek laat je zien hoe het verleden je kan achtervolgen, maar ook hoe mooi en sterk de liefde kan zijn, waar deze voor kan staan en hoe desastreus de gevolgen voor een gezin zouden kunnen zijn.
Het verhaal is een mooie mengeling van spanning in combinatie met humor. Boonen heeft een geheel eigen onbelemmerde schrijfstijl, waardoor het verhaal buitengewoon wegleest. Bovendien is het op een herkenbare, menselijke manier geschreven zonder moeilijke woorden of zinnen. Kortom een toegankelijk boek voor iedereen die eens een ‘speciale’ thriller wil lezen. Ik heb genoten en moet dringend zijn twee vorige boeken lezen!
Graag 4,5 ster voor ‘De lijst’.
Dank aan Manteau/WPG België voor dit recensie-exemplaar
1
Reageer op deze recensie
