Zware tegenvaller

Het boek begint met de ontdekking van Temperance Brennan dat ze in een wel heel erg kleine ruimte zit opgesloten. Ze heeft angst. En als lezer dacht ik dat het met dit boek wel goed zal komen.

Ik kwam al heel snel bedrogen uit. De opsluiting van Brennan neemt in z'n geheel maar een minimaal deel van het boek uit. De rest gaat over het wel en wee van Brennan als forensisch antropoloog: de werkzaamheden die ze verricht, de problemen die ze met een aantal collega's heeft, een bezoek die ze aan de familie van haar ex-man brengt.

En nergens wordt het spannend. De eerste helft van het boek is zelfs saai en langdradig. Ik had mijn aandacht er niet constant bij. Dit verbeterde enigszins in de tweede helft van het boek. Uiteindelijk wilde ik toch weten hoe alles af zou lopen. Maar ook voor deze helft zat ik niet op het puntje van mijn stoel.

Wat ik absoluut niet ter zake doende vond waren de Franse woorden die regelmatig worden gebruikt. Okee, het verhaal speelt zich af in Canada, waar ook Frans gesproken wordt. Maar die veelheid aan Franse woorden vond ik niet nodig en zelfs een klein beetje storend.

De lovende woorden over Kathy Reichs ten spijt, het boek viel me zwaar tegen en heeft nooit gebracht wat ik ervan had verwacht.