Boeiend van begin tot eind

Agustín Martínez werkte na zijn audiovisuele opleiding in de reclamewereld en nadat hij deze vaarwel had gezegd, wijdde hij zich aan het schrijven van scenario’s. In Spanje is hij daardoor betrokken geweest bij een groot aantal succesvolle televisieseries. Het idee voor zijn in 2017 verschenen debuut, Meisjes vermist, ontstond tijdens een vakantie in de Pyreneeën. Hij ving er een gesprek op dat ging over een vermist kind. Meer dan tien landen hebben inmiddels de rechten van het boek gekocht.

In het Spaanse bergstadje Monteperdido zijn twee elfjarige meisjes verdwenen. Een zoektocht wordt in gang gezet, maar van beide meisjes ontbreekt elk spoor. Vijf jaar later stort een auto in een ravijn. De chauffeur overleeft het niet, maar de zestienjarige Ana wordt wel levend aangetroffen. Al snel blijkt dat ze een van de vermiste meisjes is. Rechercheur Sara Campos, die de oude zaak heropent, zet alles op alles om nu ook Lucia, het andere meisje, te vinden. Dit zorgt voor verdeeldheid in het dorp. Verschillende bewoners worden verdacht, maar ze verdenken elkaar ook. De vraag is namelijk of de dader zich in hun midden bevindt of dat het een vreemde is.

Twee vermiste meisjes en een van hen wordt na vijf jaar teruggevonden. Dit kan in principe voer voor een spannende thriller zijn. Maar echt spannend, op een groot deel in één hoofdstuk na, was het eigenlijk nergens. Dit komt waarschijnlijk omdat het verhaal, ondanks de regelmatige kleine sprongen in tijd, in een redelijk traag tempo voortkabbelt. Desondanks is het wel degelijk intrigerend en heeft het diverse interessante en soms ook wel verrassende ontwikkelingen. Daardoor blijft het hoe dan ook boeien. Van begin tot eind.

Wat het vooral interessant maakt, en misschien is dat het ‘spannende’ van het geheel, is dat een aantal bewoners van het bergdorp geheimen heeft. Deze worden, vooral vanaf het moment dat Ana terug in het dorp is, steeds meer onthuld. Dat zorgt voor een verdeling in het dorp en lijkt het of niemand elkaar meer vertrouwt. Hierdoor krijgen de personages, die sowieso sterk zijn, veel meer diepgang. Ook de onderzoekend rechercheur, Sara Campos uit Madrid, is een boeiend personage. En zij blijkt eveneens geheimen te hebben.

Het verhaal, dat erg beeldend geschreven is, heeft een aantal interessante ontwikkelingen en de ontknoping is ronduit onverwacht. Daardoor is het eind van Meisjes vermist, eigenlijk in tegenstelling tot de rest van het verhaal, zonder meer thrillerwaardig. Voor het overige lijkt het vooral een roman met een aantal spannende momenten. De psychologische aspecten, die in het hele verhaal voelbaar zijn, komen goed uit de verf. Met dit boek heeft Martínez een prima debuut geschreven en met Sara Campos een karakter gecreëerd dat heel goed kan uitgroeien tot een krachtig en evenwichtig seriepersonage.