Lezersrecensie
Verrassend sterk debuut
Al van jongs af aan had Michelle Adams de ambitie om schrijver te worden. Ze ging echter klinische wetenschap studeren en werd fysioloog in de cardiologie. Rond de millenniumwisseling vertelde ze een vriend dat ze een boek zou gaan schrijven, maar het duurde nog vijf jaar voor ze haar eerste gedachten op papier zetten en uiteindelijk voltooide ze haar eerste manuscript. Hier was geen belangstelling voor en kwamen er nog twee. Begin 2015 vervolmaakte ze Mijn zus en dit debuut werd al meteen in zeventien landen uitgegeven. Haar volgende boek wordt medio juli 2018 verwacht.
Als ze nog maar drie jaar oud is, geven de ouders van Irini Harringford haar weg aan een tante. Voor Irini is het nooit duidelijk geworden waarom dat gebeurd is. Elle, haar oudere zus, neemt probeert geregeld contact met haar op te nemen. Als dat haar gelukt is, Irini probeert dat namelijk te ontlopen, loopt het meestal niet goed af. Op een dag neemt Elle weer contact met haar op en deelt mee dat hun moeder overleden is. Irini gaat naar haar ouderlijk huis en ontdekt steeds meer over haar verleden, dat complexer is dan ze altijd had gedacht. Als Elle ook nog een spelletje met haar speelt, nemen voor Irini de moeilijkheden toe.
Het eerste hoofdstuk van Mijn zus creëert meteen al een spanningsveld. Het is intrigerend, maakt nieuwsgierig en daardoor wil je weten wat er vele jaren geleden gebeurd is en wat er de aanleiding van geweest is waarom Irini destijds weggedaan is, maar ook wat er precies met Elle aan de hand is. Met regelmaat hangt er een sfeer van geheimzinnigheid, de lezer kan aanvoelen dat er bepaalde zaken verzwegen worden, maar, en dat is waar je tijdens het lezen over kunt gaan twijfelen, lijkt het er soms ook op dat Irini verkeerde conclusies aan het trekken is. Daarnaast is de relatie met haar zus Elle over het algemeen beklemmend. Voldoende ingrediënten die het verhaal van begin tot eind boeiend maken.
In het verhaal wordt door middel van flashbacks regelmatig teruggegaan naar de jeugd- en tienerjaren van Irini en Elle. Stukje bij beetje komt de lezer meer over hen te weten en wat hun onderlinge relatie, voor zover deze er was, heeft vertroebeld. De lezer komt op deze manier steeds meer over beide zussen te weten en dat zorgt voor voldoende diepgang in het verhaal, maar ook dat de personages uitvoerig worden uitgewerkt. Dan merk je ook dat Irini niet altijd even begrijpelijk en logisch redeneert of handelt. Gezien haar achtergrond zou je meer standvastigheid van haar kunnen verwachten. Maar misschien is dit juist wat het verhaal mede interessant maakt.
Mijn zus kent diverse plotwendingen en een aantal daarvan is zonder meer verrassend. Hierdoor, en dat geldt dan met name voor de tweede helft van het verhaal, wordt de spanning opgevoerd. De meeste spanning komt overigens voor in de ontknoping. Behalve dat er dan een verklaring komt voor alles wat er ongeveer dertig jaar eerder is gebeurd, bevat deze ook de grootste verrassing. Dit alles is geschreven in een prettig leesbare stijl waarin de onderlinge sfeer tussen de familieleden bijzonder treffend en realistisch weergegeven wordt. Hoewel dit het debuut van Michelle Adams is, is dat nergens aan te merken.
Als ze nog maar drie jaar oud is, geven de ouders van Irini Harringford haar weg aan een tante. Voor Irini is het nooit duidelijk geworden waarom dat gebeurd is. Elle, haar oudere zus, neemt probeert geregeld contact met haar op te nemen. Als dat haar gelukt is, Irini probeert dat namelijk te ontlopen, loopt het meestal niet goed af. Op een dag neemt Elle weer contact met haar op en deelt mee dat hun moeder overleden is. Irini gaat naar haar ouderlijk huis en ontdekt steeds meer over haar verleden, dat complexer is dan ze altijd had gedacht. Als Elle ook nog een spelletje met haar speelt, nemen voor Irini de moeilijkheden toe.
Het eerste hoofdstuk van Mijn zus creëert meteen al een spanningsveld. Het is intrigerend, maakt nieuwsgierig en daardoor wil je weten wat er vele jaren geleden gebeurd is en wat er de aanleiding van geweest is waarom Irini destijds weggedaan is, maar ook wat er precies met Elle aan de hand is. Met regelmaat hangt er een sfeer van geheimzinnigheid, de lezer kan aanvoelen dat er bepaalde zaken verzwegen worden, maar, en dat is waar je tijdens het lezen over kunt gaan twijfelen, lijkt het er soms ook op dat Irini verkeerde conclusies aan het trekken is. Daarnaast is de relatie met haar zus Elle over het algemeen beklemmend. Voldoende ingrediënten die het verhaal van begin tot eind boeiend maken.
In het verhaal wordt door middel van flashbacks regelmatig teruggegaan naar de jeugd- en tienerjaren van Irini en Elle. Stukje bij beetje komt de lezer meer over hen te weten en wat hun onderlinge relatie, voor zover deze er was, heeft vertroebeld. De lezer komt op deze manier steeds meer over beide zussen te weten en dat zorgt voor voldoende diepgang in het verhaal, maar ook dat de personages uitvoerig worden uitgewerkt. Dan merk je ook dat Irini niet altijd even begrijpelijk en logisch redeneert of handelt. Gezien haar achtergrond zou je meer standvastigheid van haar kunnen verwachten. Maar misschien is dit juist wat het verhaal mede interessant maakt.
Mijn zus kent diverse plotwendingen en een aantal daarvan is zonder meer verrassend. Hierdoor, en dat geldt dan met name voor de tweede helft van het verhaal, wordt de spanning opgevoerd. De meeste spanning komt overigens voor in de ontknoping. Behalve dat er dan een verklaring komt voor alles wat er ongeveer dertig jaar eerder is gebeurd, bevat deze ook de grootste verrassing. Dit alles is geschreven in een prettig leesbare stijl waarin de onderlinge sfeer tussen de familieleden bijzonder treffend en realistisch weergegeven wordt. Hoewel dit het debuut van Michelle Adams is, is dat nergens aan te merken.
1
Reageer op deze recensie
