Leest als een film

In een politiebureau in de staat Arizona pleegt een zakenman, nadat hij een gesprek met rechercheur Jules Bettinger heeft gehad, zelfmoord. Bettinger wordt daarvoor verantwoordelijk gehouden en om een schorsing te voorkomen wordt hij overgeplaatst naar de ijskoude stad Victory in de staat Missouri. Het is de meest criminele stad van de Verenigde Staten.

In Victory wordt Dominic Williams de nieuwe partner van Bettinger. Williams is net gedegradeerd omdat hij een drugsdealer tot invalide heeft geslagen. Nadat de lichamen van twee vermoorde en verminkte politieagenten worden gevonden, ontketent de politie een klopjacht op de moordenaars. Al snel blijkt echter dat deze agenten niet de enige slachtoffers zullen zijn.

Strafexpeditie is het eerste boek van Zahler dat in Nederland is uitgegeven en daardoor is hij hier nog vrij onbekend. Dat hij kan schrijven heeft hij met eerder werk al bewezen. En als scenarist heeft hij een aantal filmscripts op zijn naam staan. Daarnaast schrijft hij ook nummers voor de band Realmbuilder, waarin Zahler drummer en zanger is.

In de eerste hoofdstukken van het boek wordt het meteen al duidelijk dat dit niet zomaar een thriller is. Want al op de eerste bladzijden wordt het rauwe en harde leven in een vervallen stad waar de misdaad regeert geschetst. Dit harde is ongeveer de rode draad in het boek. Het wordt zelfs nog wat heftiger dan het relatief 'rustige' begin van het verhaal. Uit een aantal hoofdstukken is te merken dat Zahler ook horror schrijft.

Ook de dialogen liegen er niet altijd om. Die tussen Bettinger en zijn collega's is niet altijd even vriendelijk (Williams tegen Bettinger: je ziet eruit als een zonsverduistering), maar die tussen de inwoners van Victory en de politie zijn ronduit vijandig. Daardoor lijkt het alsof er geen normale mensen in deze stad wonen.

Rechercheur Jules Bettinger is het belangrijkste personage in het boek. Van hem komt je daarom ook het meest te weten en kun je concluderen dat het een rechtschapen politieman is. Daarnaast maak je eveneens kennis met zijn gezinssituatie. Dat neemt niet weg dat je je geen beeld kunt vormen van de andere belangrijke karakters in het boek. Deze zijn voldoende uitgewerkt en als zodanig een goede en nuttige toevoeging voor het verhaal.

De schrijfstijl van Zahler is kort en bondig. Nergens vervalt hij in moeilijke dialogen en volzinnen. Het boek leest daardoor bijzonder vlot. De korte hoofdstukken hebben eveneens een positieve invloed op de snelheid van het verhaal. Ondanks de snelheid, en de in mindere mate voorkomende actie, is het boek niet van begin tot eind spannend. Die spannende momenten zijn er wel, maar te summier.

Dat Zahler ook schrijver is van filmscripts is na het lezen van dit boek, dat een onvervalste politiethriller is, overduidelijk. Want Strafexpeditie leest als een film. Een film die misschien wel spannender kan zijn dan het, overigens zeker niet slechte, boek.