Oninteressant en traag verhaal

‘De nacht van vier november’ behandelt een boeiend onderwerp: hoe gaan ouders ermee om als hun dochter vermist wordt. Wat is er met Jonna gebeurt? Zien Jon en Magnhild haar ooit nog terug? En wat betekent de hele situatie voor hun relatie?

Karin Fossum heeft ervoor gekozen om de rol van de achterblijvers centraal te stellen, in plaats van de daders en/of de recherche. Op zich is het een interessant gegeven om vanuit dit oogpunt naar een vermissing te kijken, maar helaas resulteert het in een oninteressant verhaal. Het verloopt erg traag en nodigt niet uit om door te blijven lezen. Nadat ik een deel van het boek had gelezen, heb ik het weggelegd en heb ik eerst nog drie andere boeken gelezen voor ik weer verder ging.

Het boek kent geen hoofdstukindelingen. Dat maakt het lezen er niet gemakkelijker op. Ik vraag me af waarom de auteur hiervoor gekozen heeft. Af en toe is er een sterretje als afscheiding, maar verder wordt het verhaal als het ware aan één stuk door verteld. Doordat er niet zoveel gebeurt, kabbelt het verhaal maar voort zonder dat het echt interessant wordt. Erg jammer. Ik had er meer van verwacht nadat ik de flaptekst had gelezen.