Vorstkoud en staalhard

Een uniek, dystopisch verhaal uit 1931. In deze uitgave in de vorm van een graphic novel. De tekst is integraal overgenomen van de oorspronkelijke novelle. De bewerking van Viktor Hachman geeft een extra dimensie. De tekeningen zijn in strenge geometrische vormen en kleuren.
Het ijzersterke verhaal van Bordewijk staat nog steeds overeind. Een totalitaire, marxistisch aandoende staat waarin de mens als individu niet meer bestaat. “Het volksbureau werkte thans een systeem uit de mens zijn laatste persoonlijkheid, naam en toenaam, te ontnemen en deze te vervangen door 3 letters en een getal. Hij werd aldus een genummerde steen in een collectief blok.” De staccatomanier van schrijven wordt benadrukt door de hoekige, blokkerige tekeningen en het gebruikte lettertype.

Maar wat schrijft Bordewijk toch eigenlijk prachtig. Een Staat die sabelrinkelt…, een nieuwe dag, vorstkoud, rulrood, staalhard, er waren wezens die bij maanlicht flonkerden als een neergetrokken klein sterrenbeeld en dan doven in de duisternissen en een zwarte hemelvloer die volgehageld ligt met sterhagel in alle korrelgrootten. Enkele voorbeelden van schitterend, hoewel vaak niet gemakkelijk taalgebruik.
Een minpunt vond ik wel dat het lettertype, hoezeer ook van toepassing, erg moeizaam leesbaar is…