Lezersrecensie
Recensie Echomaker
Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. Kaja heeft hieronder al een heel goede samenvatting geschreven, dat ga ik maar eens niet overdoen.
De roman speelt zich af in Kearney, Nebraska, een stadje wat in Amerika beroemd is om zijn kraanvogels. Ieder nieuw deel in het boek begint dan ook met een stukje over kraanvogels. Helemaal in het begin lees je dat een half miljoen exemplaren, viervijfde van alle sandhillkraanvogels op aarde, zich oriënteren op de Platte-rivier in Nebraska.
Iets in het binnenste van de vogels houdt zich aan een route die al eeuwen voordat hun ouders die hun hebben laten zien, is uitgestippeld. En alle kraanvogels herinneren zich de route die nog komt.
Deze capaciteit van de kraanvogels wordt geweven door het hele boek en is een mooie natuurlijke tegenhanger van het syndroom wat Mark heeft opgelopen: zijn geheugen laat het op belangrijke punten afweten.
De neuroloog Gerald Weber maakt zijn entree in het verhaal als beroemde wetenschapper, dé expert op het gebied van haperingen in de hersenen, die ook nog boeken hierover heeft geschreven. Door middel van zijn gedachten en verhalen kom je van alles te weten over de werking van het brein bijvoorbeeld het verschijnsel van spiegelneuronen: monkey-see monkey do- neuronen: bewegende spieren brengen symbolische spieren in beweging, en symbolische spieren laten spierweefsel bewegen. Ingewikkeld? Ja natuurlijk, je moet ook niet alles 100 % willen begrijpen maar je steekt toch mooi van alles op.
Die Gerald Weber echter wordt gaandeweg het boek eigenlijk een wat zielige figuur, hij raakt ernstig in vertwijfeling over zichzelf,zijn relatie en vooral zijn werk. Vraagt zich af of het populaire geschrijf over neurologische gevallen ethisch wel verantwoord is en of hij mensen daar wel mee helpt. Dat is een van de redenen dat hij tot 3x toe terug gaat naar Mark en zijn zus om een poging te doen hen wél te helpen. Dit lukt hem niet, aanvankelijk maakt hij het alleen maar erger. Toch is er een soort van goed einde aan het verhaal wanneer Mark na medicatie en een lichte elektroshockbehandeling zijn zus weer herkent (bijna een anti-climax!), ook komt hij erachter wat de oorzaak was van zijn ongeluk(zelfmoordpoging Barbara) en wie toch het geheimzinnige briefje geschreven had. (hijzelf!!)
En omdat ik zo gefascineerd werd door de kraanvogels:
window.addEvent("domready", function(){var FO1249997863 = { movie:"http://www.youtube.com/v/qrq030GcFUE&featurehttp://www.youtube.com/v/qrq030GcFUE&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&feature=player_embedded&fs=1", width:"300", height:"247", majorversion:"8", build:"0", xi:"true" };UFO.create(FO1249997863, "divID1249997863");});
Overal waar kraanvogels bijeenkwamen, droeg hun stemgeluid mijlenver. De Azteken noemden zich het Kraanvogelvolk. Van een van de Anisjinabe-stammen luidde de naam 'de Kraanvogels'- Ajijak of Businasse - de Echomakers. De kraanvogels waren leiders, stemmen die alle mensen bijeenriepen. De Crow en de Cheyenne sneden fluitjes van kraanvogelpoten en bootsten daar de echomaker mee na.
De roman speelt zich af in Kearney, Nebraska, een stadje wat in Amerika beroemd is om zijn kraanvogels. Ieder nieuw deel in het boek begint dan ook met een stukje over kraanvogels. Helemaal in het begin lees je dat een half miljoen exemplaren, viervijfde van alle sandhillkraanvogels op aarde, zich oriënteren op de Platte-rivier in Nebraska.
Iets in het binnenste van de vogels houdt zich aan een route die al eeuwen voordat hun ouders die hun hebben laten zien, is uitgestippeld. En alle kraanvogels herinneren zich de route die nog komt.
Deze capaciteit van de kraanvogels wordt geweven door het hele boek en is een mooie natuurlijke tegenhanger van het syndroom wat Mark heeft opgelopen: zijn geheugen laat het op belangrijke punten afweten.
De neuroloog Gerald Weber maakt zijn entree in het verhaal als beroemde wetenschapper, dé expert op het gebied van haperingen in de hersenen, die ook nog boeken hierover heeft geschreven. Door middel van zijn gedachten en verhalen kom je van alles te weten over de werking van het brein bijvoorbeeld het verschijnsel van spiegelneuronen: monkey-see monkey do- neuronen: bewegende spieren brengen symbolische spieren in beweging, en symbolische spieren laten spierweefsel bewegen. Ingewikkeld? Ja natuurlijk, je moet ook niet alles 100 % willen begrijpen maar je steekt toch mooi van alles op.
Die Gerald Weber echter wordt gaandeweg het boek eigenlijk een wat zielige figuur, hij raakt ernstig in vertwijfeling over zichzelf,zijn relatie en vooral zijn werk. Vraagt zich af of het populaire geschrijf over neurologische gevallen ethisch wel verantwoord is en of hij mensen daar wel mee helpt. Dat is een van de redenen dat hij tot 3x toe terug gaat naar Mark en zijn zus om een poging te doen hen wél te helpen. Dit lukt hem niet, aanvankelijk maakt hij het alleen maar erger. Toch is er een soort van goed einde aan het verhaal wanneer Mark na medicatie en een lichte elektroshockbehandeling zijn zus weer herkent (bijna een anti-climax!), ook komt hij erachter wat de oorzaak was van zijn ongeluk(zelfmoordpoging Barbara) en wie toch het geheimzinnige briefje geschreven had. (hijzelf!!)
En omdat ik zo gefascineerd werd door de kraanvogels:
window.addEvent("domready", function(){var FO1249997863 = { movie:"http://www.youtube.com/v/qrq030GcFUE&featurehttp://www.youtube.com/v/qrq030GcFUE&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&feature=player_embedded&fs=1", width:"300", height:"247", majorversion:"8", build:"0", xi:"true" };UFO.create(FO1249997863, "divID1249997863");});
Overal waar kraanvogels bijeenkwamen, droeg hun stemgeluid mijlenver. De Azteken noemden zich het Kraanvogelvolk. Van een van de Anisjinabe-stammen luidde de naam 'de Kraanvogels'- Ajijak of Businasse - de Echomakers. De kraanvogels waren leiders, stemmen die alle mensen bijeenriepen. De Crow en de Cheyenne sneden fluitjes van kraanvogelpoten en bootsten daar de echomaker mee na.
1
Reageer op deze recensie
