Recensie Een minuut stilte

Mooi klein boekje over een onmogelijke liefde. Onmogelijk want tussen een leerling en zijn docente, maar vooral omdat je vanaf de eerste bladzijde weet dat de docente dood is.
Tijdens een herdenkingsbijeenkomst in de aula van zijn school dwalen de gedachten van de 18-jarige Christian af naar de afgelopen zomermaanden waarin er een liefdesrelatie was ontstaan met zijn Engelse docente Stella.

Verwarrend vond ik dat Christian die het verhaal vertelt zich soms richt tot de lezer, soms tot Stella en dat in één zin. Dat vind ik stilistisch ook niet zo mooi. Verder juist wel prachtige, bijna poëtische zinnen.
'Terwijl ze praatte, streek ze het zand van mijn rug, van mijn borst, één keer boog ze zo ver naar me toe dat ik dacht dat ze iets had ontdekt, een oude wond, een litteken, maar er was haar iets anders te binnen geschoten. 'Hij glimlacht echt,' zei ze. 'Je huid glimlacht echt, Christian'

Een verhaal wat veel vragen onbeantwoord laat en waarin overigens "Animal Farm" ook nog een rol speelt.