Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie Nooit meer slapen

Maria van Ewijk 13 september 2012
Tijdens een tocht door Finnmarken, Noorwegen wil de geologiestudent Alfred Issendorf bewijzen vinden voor de hypothese van zijn professor: “ronde gaten gevuld met water zijn ontstaan door inslagen van meteoren, het zijn dus geen doodijsgaten zoals meestal wordt beweerd.” Tussen zijn Noorse reisgenoten maakt Alfred een stuntelige, onhandige indruk. Eigenlijk slaat hij een behoorlijk belachelijk figuur. Zijn spullen zijn niet in orde, fysiek is hij zwak, hij wordt gehinderd door muggen, slaapt slecht door de Noorse midzomernacht en is ook niet goed voorbereid. Heeft bijvoorbeeld de luchtfoto’s niet van het gebied en heeft een niet goed werkend kompas.
Al zijn ontberingen leiden niet tot een goed resultaat en dat zie je als lezer al vanaf het begin aankomen.

Er zijn veel verwijzingen bijvoorbeeld naar de Griekse en Noorse mythologie, filosofie, religie en naar de wetenschap.
Een belangrijk thema is de zinloosheid, het nutteloze en lege van het menselijk bestaan, zo ook van de wetenschap.
“Ik geef toe aan een onbedwingbare neiging mijn fantasie te laten gaan over de verschrikkelijkste van alle mogelijkheden: dat het allemaal voor niemendal zou blijken te zijn. Hoeveel enorme keien liggen er op de Drentse hei, die misschien door een oermens jarenlang zijn verwrikt en versleept, elke dag een halve meter… Toen werd hij ziek en kon niet verder zwoegen. De steen lag nog lang niet dicht genoeg bij de twee of drie andere grote stenen…”

“Ondertussen denk ik: wat is de grens van de wetenschapsbeoefening? Iets zoeken dat door niemand nog gevonden is, maar het dan zelf ook niet kunnen vinden-mag dat nog wel het bedrijven van wetenschap heten, of alleen maar gebrek aan geluk?”

“Maar toch, als je veel pijn voor niets geleden hebt en het is voor niets, dan kun je tenminste zeggen: ik heb mij ingespannen, ik heb mijn best gedaan, dan weet je tenminste dat het niet door je luiheid komt.”

Prachtig boek! Door de vele dialogen heel leesbaar en ondanks dat het stamt uit 1966 heeft het niets gedateerds. Een echte klassieker dus!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Maria van Ewijk

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.