De vrouw achter Descartes

De Engelse Guinevere Glasfurd heeft zich verdiept in het leven van de 17e eeuw en dan met name in de relatie van Rene Descartes en het dienstmeisje Helena. Het is een fictief verhaal gebaseerd op enkele waargebeurde feiten.

De jonge Helena wil graag leren lezen en schrijven net als haar broer Thomas, maar in de 17e eeuw is dat niet weggelegd voor meisjes en vrouwen. Ook haar broer wil haar niet helpen, dus leert ze het haarzelf. De ‘schrijft’ de letters met haar vinger in haar handpalm.

Ze moet aan het werk als dienstmeisje en komt te werken bij een boekhandelaar in Amsterdam. Als Rene Descartes daar als gast een tijd komt logeren, krijgen ze een verboden relatie. Ze raakt zwanger en kan niet blijven. Descartes besluit voor haar te zorgen en ze gaat naar Deventer om te wonen bij een vrouwelijke kennis.

De schrijfster heeft zich goed verdiept in de gang van zaken van deze periode, het geloof zit erin verwerkt, wat toen heel belangrijk was, de positie van de vrouw t.o.v. de man, de wijze van leven en wonen, de vooroordelen en beschuldigingen. Ook het ontstaan van het werk van Descartes is meegenomen in het verhaal. Het maakt het een geheel wat prettig en interessant is om te lezen.

De personages zijn ook goed neergezet. Zowel Descartes als Helena zijn bestaande historische personages, ze hadden echt een relatie en kregen samen een kind. Door de geldende normen en waarden was het een onmogelijke relatie en toch hebben ze het samen gered, wat veel opoffering van Helena vroeg. Gegoten in een fictief verhaal krijgt Helena een stem, die in de geschiedenis achterwege is gebleven. Wat resulteert in een interessante historische roman.