Meesterlijk geschreven!

In bloemrijk taalgebruik, schildert Kris Van Steenberge het leven in het dorp Woesten, aan de vooravond van, en tijdens de Eerste Wereldoorlog.
De oorlog zelf komt maar zijdelings aan bod, maar dat is niet erg.
De verhaallijn rond Nameloos is briljant opgezet en bij momenten voel je de pijn van de arme jongen, die -mismaakt geboren- door zijn vader niet erkend wordt en die zelfs geen naam krijgt.
Het plot zelf komt wat traag op gang, het duurde even voor ik doorhad waar het verhaal naar toe ging. Het bleef lange tijd een raamvertelling, en op zich is dat niet erg. Maar ondanks het bloemrijke taalgebruik, zwabbert het verhaal in het begin een beetje, en dat is dus jammer.
Maar Van Steenberge is wel een rasverteller. Zijn stijl alleen deed me verder lezen en dat overkomt me niet vaak want ik ben meer van de plotverwikkelingen.
Al bij al een uitstekend boek, geschreven door een meesterverteller.