Lezersrecensie
Liefde en verdoemenis in de bergen
Een boek met plussen en minnen, ik ga het niet vergelijken met HEX, het andere boek van ToH wat ik las (dat vond ik trouwens beter, meer vaart. Ha, gewoon toch vergeleken).
Het idee is prachtig, Nick gaat een berg beklimmen samen met een klimmaat, de berg blijkt verdoemd. Na een helse beklimming vol hallucinaties en helse ellende keert Nick verminkt terug. En heeft iets naars meegenomen. Iets wat invloed heeft op hem maar vooral op mensen om hem heen. Het andere hoofdpersoon is Nicks vriend, Sam Avery, een Amerikaan en Nicks liefde.
Samen gaan ze na Nicks revalidatie terug naar Zwitserland om uit te zoeken wat er loos is.
De proloog zou ik bij nader inzien pas later lezen omdat ie mij iets teveel verklapte, maar je wordt wel gelijk met je snuit de hel in gedrukt. (mocht je daadwerkelijk de proloog later willen gaan lezen, lees hem dan nadat je tot pagina 580 bent gekomen)
Pluspunten: Het originele idee, de dreigende sfeer, het effect wat Nick op andere mensen heeft.
De laatste plusminus 80 paginas waar de spanning flink opgeschroeft wordt en je sneller gaat lezen.
Minpunten:
De beklimming van de Maudit (mijn Frans is niet zo best, ik heb even opgezocht wat Maudit betekent ) is voor niet bergbeklimmers te uitgebreid beschreven, hoewel het op zich wel een prachtige beschrijving van een helse tocht is. Maar het duurt wel erg lang en er zitten wat teveel termen en beschrijvingen in waar ik niks mee kon.
De horror blijft toch wel wat beperkt, het boek begint veelbelovend, een gebeurtenis in het ziekenhuis waar Nick ligt doet verlangen naar de rest van de horror die losbreekt, maar ten eerste blijkt de ziekenhuis gebeurtenis vrij zijdelings deel uit te maken van het verhaal en ten tweede krijgt het geen groot vervolg in de rest van het verhaal.
Er gebeurt ondertussen wel van alles, maar veelal toch wat op de achtergrond en pas in de laatste circa 80 pagina's komen die gebeurtenissen meer op de voorgrond. Dat vond ik wel jammer, want daardoor zakte het verhaal soms wat in. Een puur horrorverhaal is het zeker niet, het is een bergverhaal, het is een love story én een griezelverhaal.
Laatste minpunt, Thomas Olde Heuvelt gebruikt ontzettend veel Amerikaanse woordjes en uitdrukkingen. Ik vond dat niet fijn lezen, tikkeltje irritant zelfs.
Conclusie
Al met al wel een dikke voldoende, mooi verhaal, kakt soms misschien even een beetje in, maar leest desalniettemin over het grote geheel genomen toch wel lekker door. Einde vond ik iets minder.
Een 7,5. Of in dit geval 3,5 ster wat een 7 is, maar dat halfje krijgt ie er gratis bij.
Het idee is prachtig, Nick gaat een berg beklimmen samen met een klimmaat, de berg blijkt verdoemd. Na een helse beklimming vol hallucinaties en helse ellende keert Nick verminkt terug. En heeft iets naars meegenomen. Iets wat invloed heeft op hem maar vooral op mensen om hem heen. Het andere hoofdpersoon is Nicks vriend, Sam Avery, een Amerikaan en Nicks liefde.
Samen gaan ze na Nicks revalidatie terug naar Zwitserland om uit te zoeken wat er loos is.
De proloog zou ik bij nader inzien pas later lezen omdat ie mij iets teveel verklapte, maar je wordt wel gelijk met je snuit de hel in gedrukt. (mocht je daadwerkelijk de proloog later willen gaan lezen, lees hem dan nadat je tot pagina 580 bent gekomen)
Pluspunten: Het originele idee, de dreigende sfeer, het effect wat Nick op andere mensen heeft.
De laatste plusminus 80 paginas waar de spanning flink opgeschroeft wordt en je sneller gaat lezen.
Minpunten:
De beklimming van de Maudit (mijn Frans is niet zo best, ik heb even opgezocht wat Maudit betekent ) is voor niet bergbeklimmers te uitgebreid beschreven, hoewel het op zich wel een prachtige beschrijving van een helse tocht is. Maar het duurt wel erg lang en er zitten wat teveel termen en beschrijvingen in waar ik niks mee kon.
De horror blijft toch wel wat beperkt, het boek begint veelbelovend, een gebeurtenis in het ziekenhuis waar Nick ligt doet verlangen naar de rest van de horror die losbreekt, maar ten eerste blijkt de ziekenhuis gebeurtenis vrij zijdelings deel uit te maken van het verhaal en ten tweede krijgt het geen groot vervolg in de rest van het verhaal.
Er gebeurt ondertussen wel van alles, maar veelal toch wat op de achtergrond en pas in de laatste circa 80 pagina's komen die gebeurtenissen meer op de voorgrond. Dat vond ik wel jammer, want daardoor zakte het verhaal soms wat in. Een puur horrorverhaal is het zeker niet, het is een bergverhaal, het is een love story én een griezelverhaal.
Laatste minpunt, Thomas Olde Heuvelt gebruikt ontzettend veel Amerikaanse woordjes en uitdrukkingen. Ik vond dat niet fijn lezen, tikkeltje irritant zelfs.
Conclusie
Al met al wel een dikke voldoende, mooi verhaal, kakt soms misschien even een beetje in, maar leest desalniettemin over het grote geheel genomen toch wel lekker door. Einde vond ik iets minder.
Een 7,5. Of in dit geval 3,5 ster wat een 7 is, maar dat halfje krijgt ie er gratis bij.
3
Reageer op deze recensie
