Boek voor tussendoor

Over het boek:
Als veertien jarig meisje brengt Gloria haar zomers door op een eiland in de Zweedse archipel. Gloria’s moeder heeft daar met vriendinnen een vakantiecommune opgericht die door de dorpsbewoners met argwaan wordt bekeken, maar waardoor ze ook worden aangetrokken. Twintig jaar later keert Gloria terug naar het eiland, naar het luxe zomerhuis van de familie van haar nieuwe vriend Adam. Ze geniet van de heerlijke zomerse weken, maar langzaam keren ook de herinneringen terug aan die laatste zomer, toen een van de jongens uit het dorp zich met zijn scooter doodreed. Wanneer Gloria op een dag rond de leegstaande villa van de commune loopt, vindt ze daar het levenloze lichaam van een vrouw. De dood van de vrouw blijkt alles te maken te hebben met die laatste zomer….

Cover:
De cover ziet er mysterieus uit met een donkere achtergrond. Een vrouw heeft bloemen in haar hand die ze laat vallen. Bijna op de grond zijn deze haast verwelkt. De kleuren van de titel en de schrijfster zijn goed op elkaar afgestemd. Het doet mij denken aan een thriller, zoals ook op het boek vermeldt staat en ook op de achterflap.

Leeservaring:
Gloria en Adam hebben 3 maanden een relatie, wanneer Adam haar meeneemt naar het Zweedse archipel voor een vakantie samen met zijn moeder, broer, schoonzus en neefje en nichtje. Het is voor het eerst dat Gloria hier weer naar terugkeert, nadat zij twintig jaar geleden tijdens een broeierige zomer heel abrupt van het eiland is vertrokken samen met haar moeder. Adam en zijn broer Karl waren destijds ook zomergasten.
In het boek komen veel personages voorbij, waar ik in het begin echt moeite mee had. “wie hoort bij wie” etc.
Het verhaal wordt op zich best wel goed opgebouwd, maar er zit weinig spanning in. Het leest lekker vlot en makkelijk, geen moeilijke taalkeuze en af en toe komen er mooie woordspelingen in voor;

“de donkergroene eilanden lagen in het donkerblauwe water alsof ze er met een lepel in waren geschept”

“ze vormden samen, net een accordeon, soms in elkaar opgaand als één ademteug en de volgende seconde ver van elkaar verwijderd”

Gaandeweg het verhaal komen er vlagen van herinneringen aan die laatste zomer naar boven bij Gloria. Ze gaat op haar manier op onderzoek uit. Het heden en het verleden worden met elkaar verweven.
Het plot was te voorspelbaar, te abrupt naar mijn idee. Het blijft een open einde.
Zoals de cover doet vermoeden dat het een thriller zou zijn, is het eerder een roman met een tikkeltje spanning erin verwerkt. Kortom een boek voor tussendoor.


Rebecka Edgren Aldén is journalist en redacteur. Ze heeft bij verschillende tijdschriften gewerkt voordat in 2009 haar debuut een feit was: een non-fictie boek. Het duurde tot 2013 voordat haar eerste thriller verscheen, die in Nederland werd uitgebracht onder de titel De achtste doodzonde. Inmiddels ligt haar tweede thriller De laatste zomer in de Nederlandse boekwinkels. Aldén woont met haar man, drie kinderen èn een Jack Russell in Nacka.