Tegenvaller

Na lang wachten heb ik uiteindelijk Hypnose opgepakt. Het lag al een tijdje op de planken maar steeds kwam het er niet van om aan dit boek te beginnen. Na alle positieve reviews toch besloten aan dit eerste boek van Lars Kepler te beginnen. Helaas was het niet alles wat ik ervan verwachtte.

Het verhaal begint sterk: een gruwelijke moord, één overlevende en een dader die spoorloos is. Erik Bark, een man die in het verleden hypnose heeft toegepast in het kader van traumaverwerking, wordt ingeschakeld om de enige overlevende te verhoren. Het betreft hier een kind dat kunstmatig in coma wordt gehouden vanwege zijn verwondingen, maar omdat hij de enige is die mogelijk informatie kan geven over de gevluchte moordenaar, is het de taak aan Erik Bark om de jongen onder hypnose te verhoren. Hij wordt hiertoe overgehaald door Joona Linna, de rechercheur die op de zaak wordt gezet, en verbreekt de belofte hij die jaren geleden heeft gedaan: hij besluit de jongen te hypnotiseren.

Na de hypnose, die meer oplevert dan Erik noch Joona konden vermoeden, verdwijnt de zoon van Erik (Benjamin genaamd). Terwijl hij nog worstelt met het afgenomen verhoor gebeurt er van alles in zijn privéleven waar hij mee moet dealen.

Na het sterke begin werd het boek wat verwarrend. Het duurde even voor ik Joona en Erik uit elkaar kon houden. Dit komt waarschijnlijk omdat je met beide karakters kennismaakt in het kader van hetzelfde moordonderzoek, zonder dat de karakters voldoende uitgediept zijn om ze direct te herkennen.
Ik had het boek een paar dagen weggelegd omdat ik geen tijd had om te lezen en wilde na een week verder gaan waar ik gebleven was (zo'n 60 bladzijden in het verhaal), maar moest even opnieuw beginnen om weer helder te krijgen wie wie was. Toen dat eenmaal duidelijk was, ging het lezen enorm snel.

De zinnen zijn kort, mijns inziens enorm versimpeld en dit stoort omdat het daardoor voelt alsof de karakters niet echt ontwikkelen in het verhaal. Echter, dit kan komen door de vertaling. Een verhaal komt vaak beter tot zijn recht in de originele taal waarin het geschreven is, maar soms is er geen andere keus dan een vertaling te lezen en daarin kan veel van de boodschap die de schrijver over wil brengen verloren gaan.

Al snel lijkt het alsof het boek twee losse verhalen bevat, namelijk de moord waar het boek mee begint en de verdwijning van Benjamin. Dit is zonde, want beide verhalen hebben potentie voor een goede afzonderlijke thriller, maar lijken nu niet voldoende ruimte te krijgen om goed uitgewerkt te worden. Er zitten teveel karakters in die niet belangrijk genoeg zijn maar wel een rol toebedeeld krijgen, een aantal hints naar de rode lijn die zich gaat ontwikkelen in de Joona Linna-serie en ook daar zit verwarring want het lijkt alsof Erik de hoofdpersoon is in plaats van Joona.

Samengevat: het begin zuigt je in het verhaal en het boek leest snel weg. Het is rommelig, verwarrend en gaat nergens de diepte in. Door de hints naar Joona's verleden worden de andere boeken in de reeks ook interessant, maar zonder dit aspect had ik waarschijnlijk geen enkel ander boek van Kepler meer opgepakt.