Problemen van een schrijver

Peter Buwalda put inspiratie uit het werk van Simon Vestdijk. Zijn bestseller Bonita Avenue is echter niet beïnvloed door De onmogelijke moord, zoals door sommigen gedacht werd. Toch zijn er gelijkenissen.

Hoofdpersoon in De onmogelijke moord is een schrijver, die in het boek niet bij naam genoemd wordt. Hij wil een boek gaan schrijven. Om daarvoor inspiratie op te doen verblijft hij in een hotel, dat gerund wordt door ene Kalbas.
De schrijver is geïntrigeerd door de meisjes die in het hotel werken: Annie en de zusjes Jannie en Joke Bos. Hij heeft in de gaten dat mevrouw Van Lorken, die op een naastgelegen landgoed woont, verkikkerd is op Jannie. Op een dag Jannie is verdwenen, nadat de schrijver een gil heeft gehoord op een van de hotelkamers. De schrijver spreekt Kalbas hierop aan, maar deze beweert dat er niets aan de hand is. Deze verdwijning is voor de schrijver reden om op speurtocht te gaan.
Op dit punt, als het 'spannend' begint te worden - er zijn verschillende verdachten -, is de lezer al tot op de helft van het boek gevorderd.

De onmogelijke moord is de enige misdaadroman van Simon Vestdijk. Het boek heeft bij lange na niet het niveau van De kellner en de levenden, De koperen tuin of Terug tot Ina Damman. Het is geen detectiveroman, zoals Ivans en Havank in de eerste helft van de vorige eeuw introduceerden, maar hun romans mogen in tegenstelling tot die van Vestdijk niet tot de literatuur gerekend worden. Het leesgenot moet dan ook niet komen van spanningsopbouw en actie, maar van fraaie zinsconstructies met geneste bijzinnen. Een voorbeeld van een van de langere zinnen in het boek die maar liefst eenderde van de pagina in beslag neemt (hetgeen tegenwoordig 'not-done' is):
"Jannie en Joke, lieve zusjes, intrigerende kinderen, en waar ze zijn daar zijn ze niet, en wat men hun opdraagt dat doen ze niet, en met het zilte schuim in het haar verraden ze en slachten ze al hun minnaars, tot ze zelf begraven worden onder de hoop beenderen, waarbij zich zelfs het bekkeneel van een vrouw bevindt, een vrouw van adel, een schrijfster, god beter het, – en natuurlijk, dat ik daar niet eerder aan gedacht heb, Jannie is natuurlijk weggelopen om te bewijzen, dat ze alleen van mannen houdt, véél mannen, als het moet Jan Kalebas, als het kan Jan Maat en Jan Compagnie."

Jammer genoeg zijn de gedachtespinsels van de schrijver/Vestdijk niet altijd te volgen. Ongewoon is ook dat Vestdijk de hoofdpersoon (de schrijver) geen naam heeft gegeven. Overigens heeft de vrouw van de hotelbaas evenmin een naam en duurt het lang voordat de lezer in de gaten heeft dat het om drie meisjes gaat en welke hun namen zijn.

In de filmwereld zou men een 'remake' maken. Het verhaal bevat namelijk heel veel elementen die wanneer ze in een nieuw jasje gestoken worden tot een bestseller kunnen leiden.