Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Sprookje of nachtmerrie?

Patrice van Trigt 27 november 2018
Wat meteen opvalt aan dit verhaal zijn de passages die door het sneeuwmeisje zijn geschreven. Indringende en kinderlijk geschreven en met enorme overeenkomsten met het Russisch sprookje ‘Het sneeuwmeisje’. Dit gaat over het dochtertje waar de Winterkoningin altijd van gedroomd maar nooit gekregen heeft. “Wanneer de Sneeuwgeest de Winterkoningin een dochter van sneeuw schenkt en tot leven wekt, is zij dolblij maar tegelijk ook bang dat haar sneeuwkind haar weer wordt afgenomen. Wanneer de Sneeuwgeest haar inderdaad ontvoert, breekt dat het hart van de Winterkoningin. Het meisje weet te ontsnappen en verdwaalt. Al dwalend door het onherbergzame gebied wordt ze door een jongen gevonden die haar weer bij haar moeder terugbrengt.” Dit sprookje, dat echt bestaat, houdt het echte Sneeuwmeisje uit de passages mentaal overeind en geeft haar de drang te overleven in de situatie waarin ze zit, om terug te kunnen keren naar haar moeder, net als het echte Sneeuwmeisje. Het is dan ook snel duidelijk van wie deze passages zijn. Een optelsom van de omstandigheden maakt de conclusie niet al te moeilijk.

Het verhaal is in een bijzondere vorm gegoten. We hebben te maken met een duidelijk gedreven jonge vrouw, een Bear Grylls variant, die in nagenoeg alle weersomstandigheden kan functioneren om verdwenen kinderen te vinden. Soms neemt ze beslissingen die onverantwoord zijn en waar dan een toevallige Ranger aan te pas moet komen om haar te helpen. Die stukjes maken het verhaal soms wat ongeloofwaardig, want hoe doet ze dat dan anders? Is er altijd hulp paraat? Gezien haar drang om alles alleen te doen komt dat niet geloofwaardig over. Maar dat zal alleen een scherp oplettende lezer opvallen, het verhaal trekt enorm aan en fascineert van begin tot eind.

De persoonlijke verhaallijn van Naomi is best schrijnend te noemen. Deze jonge vrouw heeft nogal wat te verwerken en haar ervaringen maken de keuze voor het bijzondere beroep, of is het een roeping?, wel duidelijk. Ze heeft moeite met een paar basiselementen in het leven, zoals vertrouwen en liefde, maar die zijn volkomen te begrijpen gezien haar verleden waar je steeds meer over te weten komt. Toch is ze tot een bepaalde grens inlevend, maar haar gevoel voor de realiteit verliest ze nooit uit het oog. Ze weet wat de uitkomsten kunnen zijn. De auteur heeft dat allemaal mooi verwerkt, laat niet het achterste van de tong zien en geeft het toch al dramatische verhaal daarmee extra cachet. Dat gebeurt ook door een derde personage in het verhaal te introduceren die aan het sneeuwmeisje is gelinkt. Meer kan ik daar niet over vertellen want dat zou de clou weggeven. Zelf lezen dus!

Niet alles in ‘Het sneeuwmeisje’ is even duidelijk. Het verhaal speelt in verschillende periodes, op wisselende locaties en vanuit meerdere perspectieven. Het is niet altijd meteen duidelijk waar, of bij wie, je als lezer bent beland. Het is even wennen aan deze stijl, maar daarna gaat het prima. Het heeft een verrassende uitwerking wanneer je tóch in een ander scenario blijkt te zitten, dan je in eerste instantie dacht. Had de auteur daar gebruik gemaakt van een ander lettertype, dan was die verwarring ondervangen. Een detail, maar toch.

Conclusie is dat ‘Het sneeuwmeisje’ van Rene Denfeld je met vlagen koude rillingen bezorgt. Personages die leven tussen realiteit en dromen, waar de dood op de loer ligt, onvoorspelbaarheid van mens en natuur een vast element zijn en er eigenlijk maar één ding echt telt; gevonden worden. Hoe, wanneer en door wie is daaraan eigenlijk ondergeschikt. Naomi heeft dit alles nodig om een verloren deel van zichzelf te hervinden en zoekt intussen naar de verdwenen kinderen. De vraag is of zij wel gevonden willen worden?

‘Het sneeuwmeisje’ is een mooi en indringend verhaal met heftige gebeurtenissen waar iedereen potentieel verdacht is of de reddende engel kan zijn. Er is continu sprake van het al dan niet vertrouwen en vervolgens proberen te overleven in de breedste zin van het woord. Een modern, ijzig sprookje waarin niet altijd alles goed afloopt. Vier mooie sterren, een aanrader!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Patrice van Trigt