Wederom een voltreffer!

Van alle mannen in de wereld valt Isa de Nooijer als een blok voor Willem Zuyderhout, een van de telgen van de befaamde scheepswerf. Isa en Willem zijn gelukkig maar hun families zijn dat niet, vooral Isa’s moeder heeft er erg veel moeite mee. Wanneer Isa vertelt dat ze samenwoont met Willem slaan bij haar moeder de stoppen door, het is Isa alleen niet duidelijk waarom dat zo is. Isa is haar moeder niet anders gewend, zij drinkt al jaren haar verdriet en ellende weg. Vanaf het moment dat Jacob, Isa’s vader, is verdronken verdrinkt ook haar moeder, slok voor slok. Isa heeft zich, ondanks alle tegenslagen en vragen die ze nog heeft, min of meer neergelegd bij de situatie. Maar dan wordt haar moeder vermoord en komt het verleden weer naar boven. Deze keer neemt Isa geen genoegen met de antwoorden die ze krijgen en begint haar eigen onderzoek. Maar wil je echt altijd antwoord op ál je vragen?

Willem Zuyderhout is als een blok gevallen voor Isa de Nooijer, zijn ouders zijn matig enthousiast maar onthalen Isa in hun gezin, voor Willem. De familie heeft veel doorstaan, Willem is het spreekwoordelijke kind van de rekening. In zijn ouderlijk huis voltrok zich lang geleden een afschuwelijke tragedie die alleen hem spaarde. Hij begrijpt dan ook als geen ander hoe het voor Isa is om het verleden met zich mee te dragen, hoe verschillend hun ervaringen ook, het trauma is er niet minder om. Toch blijken ze beiden sterk en kiezen voor elkaar. Maar wanneer Isa gaat graven, na de dood van haar moeder, wordt hun relatie sterk op de proef gesteld.

De families De Nooijer en Zuyderhout zijn buiten Willem en Isa aan elkaar gelinkt, maar hoe zit dat precies en wat heeft die scheepswerf er mee van doen? Angelique van der Bijl werkt afwisselend met flashbacks en het heden waardoor het verhaal zich beetje bij beetje ontrafelt. Ze bouwt op die manier de spanning subtiel maar met vaste hand uit. Middels gedetailleerde sfeerschetsen en levensechte beschrijvingen waan je je in de prachtige omgeving van Zeeland. Plaatsen als Westenschouwen, Vlissingen, Domburg, Neeltje Jans en onze prachtige kustlijn komen zowel in de tragiek als de euforie van dit verhaal voor. Die balans heeft Van der Bijl goed verdeeld.

De trauma’s van de families, de honger naar macht, wraak en gerechtigheid zorgen dat je continu gefascineerd blijft. Want die elementen zijn gedoemd te botsen. Ook al spelen de flashbacks zich dertig jaar geleden af, ze zijn essentieel voor het drama dat zich in het heden afspeelt. Ze vertellen vanuit het perspectief van Hannah (Isa’s schoonmoeder) in de jaren tachtig en vanuit Isa in het nu het volledige verhaal. Complimenten aan Van der Bijl hoe ze dit heeft gedaan. Haar schrijfstijl is erg toegankelijk, ze bouwt de spanning en suggestie van verdachtmakingen goed uit en haar (hoofd)personages zijn bijzonder overtuigend. De drang naar het achterhouden van de geheimen enerzijds en van het willen achterhalen van de geheimen anderzijds, zorgen voor een subtiele maar continue spanningsboog. En dat begint al meteen goed met de proloog, die liegt er niet om.

Het weeskind van Haamstede is een spannende thriller geworden die er echt mag wezen. Het enige minpunt is het aantal foutjes die in het boek zijn geslopen, vooral in de opmaak is er diverse malen iets fout gegaan waardoor zinnen spaties missen, jammer. Niet dat dit iets aan de inhoud afdoet, maar het is wel opvallend. Het verhaal weerspiegelt overtuigende emoties en sluit af met een sterk plot dat iets minder spannend is dan het verhaal doet verwachten. Ondanks dat komen de verhaallijnen wel mooi bij elkaar. Dat Van der Bijl historische feiten betreffende de watersnoodramp en de Deltawerken heeft verwerkt, maakt dat het verhaal authentiek aanvoelt.

Ondanks dat ik even moest wennen aan de hoeveelheid personages, onderlinge relaties en gebeurtenissen was het een genot om Het weeskind van Haamstede te lezen. Net zoals haar debuut Nachtschade is ook deze thriller een absolute aanrader. Oud geld, oud zeer, wraak én oude liefde in een verhaal. Lukt het beide families om rust te vinden?

4 mooie sterren voor dit knap geschreven verhaal.