Weer een heerlijke Rose!

Alleenstaande moeder Stevie Mazzetti heeft acht jaar geleden een persoonlijk drama meegemaakt waarbij haar man Paul en vijfjarig zoontje Paulie zijn gedood. Ze was op dat moment zwanger van hun tweede kindje, dochtertje Cordelia. De jaren die volgen wordt Stevie door schuldgevoelens en verdriet verscheurd maar toch weet zij zich staande te houden, haar dochter is haar drijfveer om door te gaan. Stevie is een politieagent in hart en nieren, rechtvaardigheid is heilig voor haar. En precies dat laatste brengt haar in de problemen. In het verleden is duidelijk gebleken dat haar gevoel voor rechtvaardigheid bij bepaalde mensen niet in goede aarde is gevallen. Stevie is dan ook niet populair bij sommige rijkelui omdat ze niet gevoelig bleek voor omkoperij of het de andere kant uitkijken. Maar deze dappere vrouw heeft meer aan haar hoofd, namelijk de zorg voor Cordelia. Stevie is boven alles moeder en ze heeft zo haar twijfels of ze het wel goed doet voor haar dochtertje en die gevoelens zijn een zware last voor haar. Het goedmaken van fouten van anderen is iets wat veel van haar vraagt en waar ze tegenaan loopt. Gelukkig kan ze rekenen op een groep vrienden die haar op alle fronten helpt.

Al acht jaar zint Todd Robinette op wraak. Hij werkt al jaren aan zijn persoonlijk succes en heeft een groep mensen om zich heen vergaard die hij voor zijn karweitjes kan inzetten. Hij heeft een planning voor zichzelf gemaakt en bepaalde dromen die hij per se wil vervullen. Todd ontziet niets of niemand om te bereiken wat hij wil hebben en Stevie staat in zijn weg. Er is volgens hem maar één manier om te krijgen wat hij wil en dat is gevaarlijk spel spelen. De inzet? Stevie én Cordelia. Ze zijn in gevaar.

Clay Maynard heeft Stevie al eens eerder uit penibele situaties gered en ook nu lijkt hij op het goede moment weer op haar pad te komen. Clay weet van het verleden van Stevie en respecteert dat ook. Maar hij houdt wel van haar. De afgelopen twee jaar heeft Clay geprobeerd haar uit zijn hoofd en hart te bannen maar daarin is hij niet geslaagd. En nu Stevie in gevaar is werpt hij zich weer op als haar beschermer. Het lot lijkt hen telkens weer bijeen te brengen. Clay heeft een zwak voor kleine Cordelia en ook al wijst Stevie hem telkens weer af, hij doet alles om de twee Mazzetti vrouwen te beschermen. Intussen klopt zijn hart een slag sneller en is het moeilijk zijn gevoelens te verbergen.

Sam Hudson is in gevecht met zichzelf en zijn verleden. Wat heeft er zich allemaal afgespeeld destijds? Waar is zijn vader gebleven? Sam is zelf bij de politie wanneer hij op een pijnlijke manier geconfronteerd wordt met de gebeurtenissen van acht jaar geleden. Er is alleen een probleem: hij herinnert zich niets meer. Met hulp uit onverwachte hoek gaat hij proberen de ontbrekende informatie te vinden en daarmee de antwoorden op vele vragen.

Wat als je moet kiezen tussen het leven van je kind of dat van een ander?


Het grote voordeel van de boeken van Karen Rose is de herkenbaarheid. Dat uit zich gelukkig in alles behalve voorspelbaarheid. Zowel qua schrijfstijl als de menselijke personages doen haar verhalen heel oprecht en menselijk aan. De mix van spanning, emoties en een ondeugend stukje erotiek is er eentje die zorgt voor een lekker boek, elke keer weer. Nét wanneer je denkt dat de uitgezette lijnen voor een uitkomst gaan zorgen, dan maakt het verhaal een wending en gebeurt er totaal iets anders. Iets wat je niet had, kunnen, voorzien. Karen Rose hanteert dit soort verrassingen in al haar boeken en ook nu stelt ze niet teleur. Zelfs op nog geen tien pagina’s van het einde weet ze een moment te creëren dat niet te verwachten was.

Oude bekenden uit vorige boeken passeren de revue in 'Over de schreef'. Ondanks dat is dit boek toch echt goed te lezen als een stand alone. De verhaallijn staat op zich en voorkennis is niet per se nodig, wel prettig. En waarom zou je jezelf dat genoegen ontzeggen? Al haar boeken lezen als een trein, zijn stuk voor stuk vele pagina's rijk en garanderen heerlijke leesuren. Rose heeft haar personages menselijk en herkenbaar neergezet waardoor het erg fijn lezen is. De dialogen zijn erg interessant maar vooral niet eindeloos of nietszeggend. Het politieonderzoek doet op die manier erg filmachtig aan, wordt levensecht. Dat het zo overkomt is natuurlijk ook te danken aan de fijne schrijfstijl, de heldere verhaallijn en een uitstekende vertaling met goed toegepast woordgebruik. Die combinatie maakt dit een verhaal dat je moeilijk weglegt. Je wilt continu weten hoe het verder gaat met de personages. “Over de schreef” is spannend zonder te overdrijven en daarmee goed in balans.