Recensie Firmin

Na de nood voor voedsel, literatuur en vervolgens de nood tot communiceren beleeft Firmin een laatste grootse droom en daarmee heeft hij zich een weg gebaand naar mijn hart. Toen ik las over de pogingen van Firmin om gebarentaal te leren - wat niet gemakkelijk is zonder de beschikking over menselijke vingertjes zodat hij maar besloot (praktisch als hij is) om zicht de meest gemakkelijkste gebaren eigen te maken - wat resulteerde in 'tot ziens, ritssluiting' liepen de tranen over mijn wangen. Ik heb geweldig gelachen want ik zag het helemaal voor me, zo'n minkukel van een ratje wat voor je gaat staan en staat de flapperen en te ritsen.
En dan de boektitels die hij verzint om bepaalde situaties te relativeren, zo ongelooflijk humervol!!! En toch ook zo gevoelig, zwaarmoedig en bewust van zichzelf...Dag lieve Firmin, je krijgt een mooi plekje in mijn boekenkast.