de bruggenbouwer

Bridge of Clay is het langverwachte boek van Markus Zusak, die bekend werd met de Boekendief, die iedereen wel kent, al is het alleen al omdat die is verfilmd.

In Bridge of Clay neemt Markus Zusak je mee naar het leven van de jongens van Dunbar, vijf broers waarvan hun moeder is overleden, hun vader die er na het overlijden van zijn moeder vandoor ging.
De jongens waren nogal geïnspireerd door de Griekse mythologie, waardoor al hun huisdieren hele inspirerende namen hadden, de muilezel Achilles en de vis die Agamemnon heette, door het hele boek komen ook dingen voor uit de Griekse mythologie, wat erg leuk is, omdat je het dan op een andere manier bekijkt.

Het verhaal gaat wel een beetje van de hak op de tak, het is een boek waar je zeker in moet zitten, en anders gewoon goed opletten, want de hoofdstukken wisselen tussen het leven van Penny, hoe Penny, Michael ontmoette, waardoor een piano hun verbindt, maar ook over Hoe Matthew het verhaal vertelt over hoe het leven gaat na het overlijden van Moeder Penny, hoe het was om met 5 jongens op te groeien zonder ouders.
Vooral het leven van broertje Clay wordt uitgebreid besproken, hij is wel de bruggenbouwer binnen het gezin, je leert hem kennen als jongen die opgroeit, hardloopt, vriendschappen sluit, verliefd wordt alles wat er gebeurd op de weg naar volwassenheid.

De schrijfstijl zelf is prettig, hij heeft een prettige manier van schrijven, met een soort spreektaal erin zodat het net is alsof je echt bij die gesprekken bent.
Alleen het kon mij niet helemaal pakken, waardoor het lastig is om in dit verhaal te komen.
maar het was zeker een mooi verhaal