Bijzonder boek

Van wie ze waren van Nohant is een bijzonder verhaal, het was wel een ander verhaal als dat ikzelf verwacht had na het lezen van de achterflap.
Het verhaal gaat over de Française Irene die werkt voor een organisatie het International tracing service, wat echt bestaat en in ook echt in Arolsen zit.
Hier werkt ze bij het archief wat er voor zorgt dat slachtoffers van de Nazi's of nabestaanden van deze slachtoffers hun spullen terug kijken, ze gaat dus opzoek naar de verhalen achter deze spullen.
Dit is een mooi uitgangspunt voor een roman, je kan hier veel kanten mee op.

Toch vond ik dit verhaal hoe bijzonder ook soms juist ook wat afstandelijk, vooral de schrijfstijl rond het leven van Irene las minder fijn weg, het zorgde dat ik dan ook snel weer uit het verhaal was, terwijl andere stukken echt heel erg prettig lazen, je nieuwsgierig maakte naar hoe het zat, meer dialogen hadden en die zorgden ervoor dat je het met plezier leest ook al waren dat de stukken die meer vanuit de slachtoffers werden verteld en vaak ook gruwelijk waren, het gaf je ook een goed beeld hoe belangrijk juist de zoektocht was die Irene deed om de spullen bij de juiste mensen te krijgen, hoeveel dit kon doen voor ze.
Toch vond ik Irene wel echt een interessant personage want ze heeft wel echt een eigen wil, ze is moedig en gaat door met haar werk ook al heeft haar werk haar privé toch best veel gekost.
Soms wordt je ook op het verkeerde been gezet door wat voor verwachtingen je zelf hebt van een verhaal.

Je kan wel merken dat Nohant wel echt weet waar ze het over heeft en ook echt wel research heeft gedaan voor dit verhaal.
Je kunt je voorstellen hoe het eruit zag door de manier waarop ze dit verhaal verteld, je ziet de kampen zo voor je, net als de andere gruwelijke dingen die worden beschreven.
Door dit verhaal krijg je een heel breed beeld over de Tweede Wereldoorlog, maar ook wat voor zoektocht het na de oorlog moet zijn geweest voor zowel de slachtoffers als de mensen die achterbleven.
Ook zaten er in dit verhaal stukjes vanuit de geschiedenis waar ik zelf nooit bij stil heb gestaan of gewoon echt niet wist.
Dus je steekt echt wel iets op van dit verhaal.
De verhalen die je leest vanuit degene naar wie Irene op zoek is, zijn heel interessant en doen ook wel wat met je, het blijft altijd bizar dat mensen elkaar zulke dingen aan kunnen doen, maar ook dat er op zulke gruwelijke plekken zoals de concentratiekampen waar het verhaal zich deels ook afspeelt er ook gebeurtenissen zijn en mensen die je een klein beetje hoop geven.

Het blijft een belangrijk onderwerp wat zeker besproken moet worden, en dit is een hele originele manier om over de Tweede Wereld oorlog te vertellen.
Wel is het misschien niet helemaal je boek als je meer een historische roman over de Tweede Wereldoorlog verwacht zoals bijvoorbeeld gewend ben in de stijl van Amanda Barratt.