Interessant verhaal over een Nederlandse schilder

De muze van de kunstschilder is al eerder uitgebracht onder de naam maannachten.
In dit verhaal neemt Marja Visscher ons mee naar het leven van Joséphine Fesser op het moment dat zij Johan Barthold Jongkind ontmoet.
Het verhaal wordt vanuit haar personage waardoor je een goed beeld krijgt van hoe het leven in de kunstwereld was, hoe de schilderijen werden verhandeld, maar vooral wat haar bijzondere band was met Jongkind, want het was een man met een gebruiksaanwijzing en hij werd ook zeker beter van hun relatie.

Je kunt merken dat Marja Visscher een hoop research heeft gedaan naar de levens van Joséphine en Johan.
Ook geeft ze door de research een duidelijk beeld van hoe de stad Parijs er in die tijd uitzag, hoe het leven toen was en wat voor denkbeelden mensen toen hadden.
Hierdoor krijg je ook een idee hoe het voor de personages was en waarom ze de dingen deden zoals ze die deden.
Wat ook mooi is dat ze personages zo neergezet heeft zoals ze dacht dat ze waren, maar dan ook met al hun positieve en negatieve eigenschappen.

De schrijfstijl van Marja Visscher is prettig, er staan weinig moeilijke woorden in, wel moet je soms even iets langer nadenken omdat er een woord in staat die wat ouderwets is, maar dat past dan wel weer heel goed bij het verhaal, en door de rest van de zin weet je ook precies wat ze bedoeld.

Het boek laat je ook nadenken over hoe er toen tegen bepaalde taboes aan werd gekeken, maar ook om te denken of we dat zelf nu anders doen.
De muze van de kunstschilder is zeker de moeite waard om te lezen, mocht je het verhaal onder zijn oude naam maannachten in de kast hebben staan, pak het eruit en ga het gewoon lezen.