Soms dobbert het verhaal wat mee

Ze zijn niet echt een gezin, uitgever Robbert, zijn vriendin en haar zoontje Rens. Samen gaan ze op vakantie in de Ardennen, waar een schrijver woont, waarvan Robbert het eerste, succesvolle, boek uitgaf. Barbara ontmoette deze schrijver op een sociaal evenement in Amsterdam en ze konden het samen goed vinden. Zo kwam ze op het idee.

Eenmaal in het eenvoudige huisje, blijkt Rens zijn oplader voor de tablet kwijt te zijn. Barbara voorziet verveling en gedrein. Gelukkig vertelde de schrijver over een verdwijning, enkele jaren daarvoor. Barbara verzint hier voor haar zoon een spannend verhaal bij. Samen met de schrijver gaan ze op zoek, terwijl Robbert zich blijft verdiepen in zijn werk.

Het boek begint fijn, met een opbouwende spanning. De stijl van schrijven nodigt uit om door te lezen, het verhaal ook. De lezer wil door en het boek wil uit. De ontknoping volgt als een anti-climax. Een soort 'is dit alles'-gevoel blijft achter.
Daarnaast kun je je afvragen wat verschillende gebeurtenissen toevoegden aan het verhaal, anders dan de lezer kort op het verkeerde spoor zetten.

Op zich boeide het verhaal genoeg en las het zo makkelijk, dat ik een volgend boek van deze schrijver weer zou willen lezen.