Goed gedaan, Griet

Er passeert veel sores de revue in dit boek. Klein leed maar vooral groot leed. De meeste verhalen staan als een huis maar zag het overkoepelende thema niet zo. Voor mij bleef het wél een bundeling korte verhalen, sorry Prometheus. Had in recensies gelezen dat alles in de derde persoon was geschreven maar die vorm vind ik vaak fijn dus dat stoorde me nergens. En wat de fuck is er mis met korte verhalen? Niet alle verhalen waren even sterk en ik ergerde me een enkele keer een beetje aan de tegeltjeswijsheid die tentoon werd gesteld. Verder: prachtig boek weer, Griet. (Sorry vind het mooi en grappig dat een schrijfster gewoon Griet heet, nu nog een Bep.)