Op zoek naar Clarisse; who the fuck is Clarisse

In de scenariowereld is Piet Baete vrij bekend. Boeken van hem had ik nog niet gelezen. Dus dit is mijn eerste kennismaking.

In koeien van letters staat er op de cover roman, toch had ik het idee een thriller in de hand te hebben. Dat kwam vooral door de omslag die mij niet erg juist lijkt gekozen te zijn voor het boek.

Het boek gaat over een jongen die met zijn vriendin heeft afgesproken dat ze elkaar toevallig moeten ontmoeten, om het ware liefde te laten zijn. Dus nadat zijn vriendin uit beeld is verdwenen vlucht de protagonist in nieuwe contacten. Het boek is in de ik-persoon geschreven, en daardoor klampt het zich aan je vast. De jongen, die zo’n twintig jaar oud is doet rake conclusies en geeft interessante meningen weer. Dit alles is verpakt in een zeer mooie schrijfstijl.

Toch had ik het idee dat nadat de clue van het verhaal gevallen is, het verhaal wel mocht eindigen. Alles wat erna komt lijkt wat teveel van het goeie. Misschien had hij die clue iets langer moeten uitstellen, of had hij de clue iets meer moeten uitstrekken, maar dat is niet gebeurd.

Het is heel moeilijk om veel van het boek te vertellen zonder meteen teveel te verraden. Daarom doe ik dat niet, maar ik wil absoluut aanmanen dit boek te lezen, een echte aanrader, niet zozeer voor de inhoud, maar wel voor de vorm, het is namelijk prachtig geschreven.