Een beklemmende roman in slechts 64 pagina's

Hans Stolz is (bijles)leraar bij Leerbuddy. Zijn vrouw is enige jaren geleden overleden en het contact met zijn -dan nog- thuiswonende dochter verloopt wat stroef. Als hij verdacht wordt van pedofilie, stelt het hoofd van Leerbuddy voor om ‘de toestand’ te onderzoeken, al is het maar om de ouders gerust te stellen en hiermee bagataliseert hij de zaak. Hij stuurt Stolz vervolgens eenmalig door naar een bedrijfspsycholoog maar uiteindelijk wordt Stolz van school gestuurd. Het contact met zijn dochter is verslechterd en uiteindelijk hebben zij geen contact totdat zij een uitnodiging voor de presentatie van haar debuut-EP naar hem stuurt.

Ik vind Stolz een wat suffe (bijles)leraar, hij voelt de behoefte om zich overal en nergens voor te verklaren: in het onverwachte interview bij de presentatie van zijn dochter’s debuut-EP maar ook op kantoor bij het hoofd van Leerbuddy (dat inmiddels De Ooievaar heet). Doordat het verhaal vanuit een onbetrouwbaar perspectief wordt verteld is het onmogelijk te weten of alles dat verteld wordt ook echt gebeurd is, tel daar de vele overpeinzingen van Stolz bij op en je bent het spoor bijster.

De auteur presteert het om in slechts 64 pagina’s een broeierig en verstikkend verhaal te schrijven, ik raak in de ban van de waarheid, maar van welke waarheid? Ik maak niet vaak mee dat een auteur met zo weinig tekst zoveel vertelt en je vervolgens in verwarring achterlaat.

Ik heb al eerder verteld dat ik een recensie-boek vaak direct een tweede keer lees als ik het boek uit heb. Ik hoopte bij de tweede keer te ontdekken of het nu waar was of niet, ik heb daarna nogmaals de hele tekst uitgepluist, letterlijk deze keer……. het antwoord mogen jullie zelf ontdekken.

Mooie zinnen en wat mij opviel

Op de eerste pagina, Stolz is onderweg naar de debuut-EP presentatie van zijn dochter, maar over welke risico’s heeft hij het?

"In zijn broekzak zit, behalve de uitnodiging voor vanavond, een stadsplattegrond. Eigenlijk kent hij de weg uit zijn hoofd, maar hij wil geen risico’s nemen."

Stolz heeft een flashback, hier denk ik als lezer, wat is de bedoeling van de verteller, waarom benadrukt de verteller dit soort dingen zo?

"Voor de zekerheid schudde Stolz bij iedere vraag resoluut zijn hoofd."

En

"Drie uur, langer is hij niet in Amsterdam geweest. Drie uur – hij heeft geen idee waar ze toe dienden, waarom Anna wilde dat hij hierbij was. Steeds sterker krijgt hij het idee dat de afgelopen jaren een voorspel waren, en dat zijn ware straf zich vandaag voltrok."

Lees verder op mijn blog: https://www.sandraleest.nl/recensie/recensie-dat-wat-overblijft-van-thomas-heerma-van-voss/