Heftig, maar mooi verhaal

Halverwege het einde vertelt het verhaal van Ubele, een 44-jarige huisarts. Het leven van Ubele begon al op een zwarte manier: haar moeder stierf tijdens de bevalling. Gedurende haar jeugd was haar vader haast nooit thuis en bij haar stiefmoeder kon Ubele nooit terecht. Mede hierdoor heeft zij al haar hele bestaan het gevoel niet voldoende bij te dragen aan het leven. Ze probeert steeds om het iedereen naar de zin te maken, maar vergeet hierbij telkens zichzelf.

Als ze op een dag een vrouw met depressieve klachten in haar praktijk krijgt, wordt ze geconfronteerd met haar eigen symptomen. Ze besluit in behandeling te gaan bij een psychotherapeut. Deze helpt haar de muur om zich heen te begrijpen en af te breken. Maar is het voldoende?


Masha Gesthuizen werkte zelf tot 2014 als huisarts, hierdoor kwam ze vaak in aanraking met depressieve mensen. Het thema fascineert haar, alsook het feit dat er weinig openheid is over artsen met psychische klachten. Dat was ook meteen de aanzet om hierover een boek te schrijven. Halverwege het einde is gebaseerd op ware gebeurtenissen.

Alles aan Halverwege het einde voelt ook aan als een waargebeurd verhaal: het is een beklijvend en heftig verhaal. Het soort boek dat je niet kan lezen en onberoerd blijven. Het is erg aangrijpend om te lezen hoe Ubele zich door het leven beweegt, terwijl ze steeds opnieuw het gevoel heeft niet nodig te zijn. Als je zelf nog nooit depressief bent geweest, kan je jezelf natuurlijk niet helemaal voorstellen hoe het is. Ik denk echter dat je hier door Halverwege het einde een heel eind in slaagt.

Het verhaal is zo opgezet, dat er drie tijdlijnen zijn: twee tijdlijnen uit de jeugd en de studenttijd van Ubele, en een lijn over haar volwassen leven. Hoewel ik deze manier niet helemaal als prettig heb ervaren - soms word je te veel over en weer geslingerd en moet je even checken in welke tijdlijn je je bevindt - heeft het zeker een meerwaarde. Je krijgt namelijk een erg opbouwend verhaal en leert Ubele hierdoor echt goed kennen.

Ubele is ook meteen het enige personage dat je werkelijk leert kennen. Van alle randpersonages ontdek je stukje bij beetje meer, maar dan vooral over wat ze doen en betekenen in het leven van Ubele. Storend is dat zeker niet: het is ook het verhaal van en over Ubele.

Masha Gesthuizen maakt met Halverwege het einde depressies en wat daarbij komt kijken een stuk toegankelijker. Het boek zorgt voor meer begrip én duidelijkheid over hoe het is om met deze problemen rond te lopen. Om deze reden zou ik dit boek aan iedereen aanraden. Daarnaast is het gewoon een heel mooi verhaal om te lezen, eentje dat je aan de bank - of waar je dan ook leest - kluistert en dat je erg moeilijk kan wegleggen.