Een goed geschreven memoire

Het verhaal gaat voorbij de ontroerende clichés en toont hoe complex het leven kan zijn. Zo is de vader meer dan een botte drankverslaafde en de moeder meer dan een geflopte kunstenaar met depressie. De nuances die gelegd worden zijn noch naïef noch wrokkig. In klare taal toont Jeannette hoe haar leven was, de ups én downs. Met veel gevoel voor humor duidt ze waarvoor ze haar ouders dankbaar is, maar ook waar het grondig fout liep. De genuanceerde houding maakt het verhaal bijzonder intrigerend. Je gaat vanzelf nadenken over algemene waarden en normen. Een reactie die bij een emotionele tearjerker waarschijnlijk achterwege was gebleven omdat je dan te veel medelijden met de verteller hebt om het ruimere plaatje te zien.

Het glazen kasteel is een memoire die zo literair geschreven is, dat je vergeet dat je een waargebeurd verhaal en geen roman aan het lezen bent. Het is een boek dat raakt zonder dat je er tranen met tuiten van moet huilen. Vorig jaar werd het boek verfilmd. Ik heb het voorlopig nog niet in de winkel gevonden, maar wil de film wel graag bekijken.

Mijn volledige recensie kan je lezen op mijn blog: https://www.hebban.nl/spot/smakelijk-lezen/nieuws/een-goed-geschreven-memoire-het-glazen-kasteel-jeannette-walls