Duistere eenzaamheid

Een sterkte van het verhaal is het maatschappijkritische, dat Valeur op ironische toon weet te brengen zonder ook maar een moment te moraliserend of sentimenteel te worden. Dat Denemarken een land is “met een steeds groter wordende drang naar gezelligheid en zorgeloosheid” is een belangrijk gegeven. Iedereen zit namelijk te wachten op iets van sensatie, op het ongeluk van een ander. Iedereen wil dat er iets interessants gebeurd, maar niet van die aard dat het de eigen zekerheden in het gedrang brengt.

Jaren geleden heb ik genoten van Het zevende kind, en ook deze keer stelt Valeur me niet teleur. Hij blijft trouw aan zijn gedetailleerd stijl. Zijn romans worden gekenmerkt door verschillende lagen, ze zijn zorgvuldig opgebouwd met plotlijnen die langzaam samenkomen. Dit is een schrijver die absoluut in de smaak valt wanneer je houdt van dikke boeken die geen moment vervelen zonder het al te voor de hand liggende op te zoeken. Ik ben fan.

Mijn volledige recensie lees je op mijn blog: https://www.hebban.nl/spot/smakelijk-lezen/nieuws/duistere-eenzaamheid-schipbreuk-van-een-leven-erik-valeur