Originele interpretatie zonder veel diepgang

A Curse So Dark and Lonely deed al heel wat stof op waaien voor de publicatiedatum. En ik weet dat het niet helemaal eerlijk is, maar een boek dat zoveel publicatie en schitterende reviews krijgt, zelfs voor het verkrijgbaar is, daar heb ik dan redelijk hoge verwachtingen bij. Waarschijnlijk een negatief bijverschijnsel van een hype. De prachtige cover is trouwens een van de redenen waarom ik dit boek absoluut wou lezen. Maar ook de intrigerende korte inhoud trok onmiddellijk mijn aandacht. Hervertellingen zijn sowieso wel favoriet hier in huizen wonderland, maar in het verleden had ik enkele onaangename ervaringen met Belle en het Beest herwerkingen. Waarschijnlijk omdat het naast de kleine zeemeermin mijn favoriete sprookje is. Ik hoopte dat A Curse So Dark and Lonely daar verandering in zou kunnen brengen. Vooral gezien het toch wel een originele twist aan het verhaal geeft.
Ik heb me geen moment verveelt tijdens het lezen, maar ik werd ook niet van mijn sokken geblazen. Ik begrijp wel waar de hype vandaan komt, want er zijn toch wel enkele heel doorslaggevende redenen om dit boek een warm hart toe te dragen. Daarom even kort op een rijtje waarom dit boek een absolute must read zal zijn voor heel wat lezers:
• Diversiteit
Diversiteit is tegenwoordig alom vertegenwoordigd in het YA genre en daar hoeft dit boek zeker niet voor onder te doen. Harper, de heldin van het verhaal heeft lichamelijke ongemakken door de hersenverlamming waar ze als baby mee te maken krijgt. Haar broer is homoseksueel en heeft een, gekleurde vriend. Diversiteit alom.

• Donker
Dit verhaal is echt ontzettend donker. Zelf donkerder dan het originele sprookje. Bloed, moord, marteling, oorlogvoering… het komt allemaal aan bod. Prins Rhen is ook een personage met een donkere kant en dan niet alleen vanwege het monster waarin hij verandert. Neen, hij worstelt ook echt met zijn vloek en de moorden die hij pleegt op het einde van het seizoen. Deze donkere gedachten wordt verschillende keren aangeraakt in het verhaal.

• Sterk Vrouwelijk Hoofdpersonage
Mensen die mijn reviews volgen weten dat ik hou van sterke, vrouwelijke personages. En Harper is zonder enige twijfel een dame met ballen aan haar lijf! Ze is sterk, vurig en loyaal. Ze gaat voor diegene waar ze van houdt door een vuur en heeft een groot gevoel voor verantwoordelijkheid. Ze is geen meisje dat bij de pakken blijft neerzitten en neemt het heft in handen. Geen zielige prinses die blijft wachten tot de prins haar komt redden dus. Harper was echt een van de voornaamste redenen waarom het verhaal me toch bleef boeien.
Maar.. zoals ik al zei het boek wist me niet van mijn sokken te blazen. En daar zijn eigen drie grote redenen voor.
• Romantiek: Deel 1
Ja, romantiek telt als twee redenen. Je zal zo dadelijk wel merken waarom. Als je een lezer bent die niet houdt van romantische verhalen dan is A Curse een absolute aanrader. Romantiek staat op een erg laag pitje en komt pas in de allerlaatste hoofdstukken een beetje naar voren. Verwacht geen stomende, romantische scenes of zo… Ik zeg het… romantiek is amper aanwezig.

• Romantiek: Deel 2
Hier moet ik een beetje oppassen wat ik ga zeggen, want het is echt heel makkelijk om een spoiler te geven. Laten we zeggen dat ik de romantiek op het einde van het boek niet goed begreep. Naar mijn gevoel ging het verhaal ergens compleet anders naartoe.

• Geen verbintenis
Tijdens het lezen kreeg ik maar geen band opgebouwd met de personages. Alles was erg een dimensionaal en het was echt moeilijk om een goede connectie te krijgen met het verhaal. Ik kon het boek zonder problemen weg leggen en pas dagen later er weer in duiken. Ik “miste” het verhaal niet als ik niet las en dat is voor mij nooit een goed teken.
Ik heb zeker wel genoten van A Curse So Dark and Lonely , maar of het echt alle hype waard is? Voor mij in elk geval niet. Het is zonder twijfel een goede hervertelling van Belle en het Beest. Maar daar houdt het dan ook op. Het verhaal wordt regelmatig vergelijken met A Court of Thorns and Roses, maar eerlijk… de twee zijn totaal niet te vergelijken. Als je met dat beeld in je hoofd erin stapt, dan gaat het sowieso op een teleurstelling uitdraaien.
Ik dacht trouwens dat het verhaal op zichzelf stond, maar kennelijk wordt het een serie. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of het volgende deel in de reeks beter zal zijn en meer diepgang gaat bieden.