Etnografie in romanvorm

Turkije, 1878-1915. Thovma Kathisian ligt op sterven. Voor het zover is, wil hij weten wat er met zijn vader, moeder en de rest van de familie die hij nooit heeft gekend, gebeurd is. Samen met Thovma overschouwen we het leven van zijn Armeense familie in Turkije. De sprookjesverteller neemt je mee van in het traditionele boerendorp in noordoost Turkije, waar Armeniërs de meerderheid uitmaken, naar de gevangenissen en folterkamers in een nabijgelegen stad...
In het boerendorp Yedi Su, waar Turken, Koerden en Armeniërs vreedzaam samenleven, en waarvoor Hilsenrath zich uitstekend documenteerde, beleven we het dagelijkse bestaan in al zijn facetten. Dit boek is als het ware een etnografie in romanvorm. De technieken uit de laboratoria van de machtsmisbruiken past Hilsenrath toe op de Armeense bevolking in Turkije anno 1915. Je ontdekt verrassende parallellen - of juist niet? - met die andere genocide (een kleine 30 jaar later in Wereldoorlog 2). Het boek loopt over van de grote documentaire en literaire waarde en van de op en top originele stijl. Zeer directe wijze van vertellen, voor het overgrote deel via dialogen. We volgen enkele onschuldige slachtoffers van de terreur en voelen ons even machteloos als hen. Door één familie een gezicht te geven, hun wedervaren te vertellen, hun pijn, verdriet en onmacht te laten voelen, portretteert de auteur het leed van een hele bevolkingsgroep. Naast afschuwelijke gebeurtenissen, brengt Hilsenrath heel wat tederheid, menselijkheid en vriendschap in beeld. Hiervan wordt een eeltig hart weer zacht. Deze 500 p. in relatief kleine druk: ze zijn voorbij gevlogen!