De cover is eenvoudig en mooi met het logo op van Malencia. Niet te druk maar direct ‘to the point’. Ik las een leesexemplaar maar zag in de boekhandel de hardcover versie. Straalt echt klasse uit.

Joelle heeft een zeer vloeiende en begrijpelijke schrijfstijl. Het is tenslotte een dystopische YA roman. Door de vele details die je meekrijgt kan je jezelf een levendige voorstelling maken van de wereld zoals die er in de Vijf Meren kolonie, in Tosu City en de rest van het Verenigde Gemenebest uitziet. Het is bijna filmisch weergegeven. Ze heeft een hele nieuwe wereld gecreëerd. In het begin deed het mij sterk denken aan De hongerspelen. Maar daar nam het toch al gauw met verve afstand van.

Het hoofdpersonage is Malencia of Cia voor de vrienden. Een meisje met lef en gezond verstand. Je leeft helemaal mee met de gevoelens van Cia. Er komt een scala aan emoties voor in het boek. Je wordt als lezer meegenomen in deze rollercoaster. De andere personages in het boek worden ook goed neergezet zodat je hun relatie tot Cia goed kan begrijpen.

Het plot zit heel mooi in mekaar. Het leest als een trein en doet geen moment vervelen. Je weet als lezer natuurlijk waar het boek naartoe gaat maar de weg ken je niet. Die is zeker en vast verrassend genoeg. Heel wat plotwendingen doen je als lezer schrikken of verwonderd staan. De auteur kan zich de wereld van een puber goed voorstellen. Het is een YA roman die toch aanzet tot denken over bepaalde levenszaken die jongeren aangaan.

Ik kijk uit naar deel twee van De test. Het was voor mij nog eens een hele fijne leeservaring waar ik ontzettend van genoten heb.