Vreemden in de nacht

De cover toont een vrouw in rode feestelijke jurk die naar boven gaat. De kleuren en het contrast maken het aantrekkelijk. Ook de titel natuurlijk spreekt aan. Zeker een boek dat ik zou vastnemen in de boekhandel.
Ik had al een aantal boeken gelezen van Judith en dan heb je natuurlijk verwachtingen. Wat mij vooral aansprak in haar boeken was dat ‘recht op de man af rauwe’ in haar schrijven. Zoals het genoemd wordt op de achterflap van het boek ‘edgy’. Eerlijk gezegd heb ik dat hier in het boek wel gemist, mijn luidop roepen tijdens het lezen of sneller kloppend hart had ik hier niet. Aan de andere kant heb ik dan weer heel erg genoten van de mooie literaire vergelijkingen in het boek. Voor mij is dit een andere Judith, ook mooi maar ik hield van haar net omwille van dat ‘edgy’. De titel literaire thriller past hier inderdaad op de cover.
De twee tijden waarin het boek zich afspeelt is een gegeven waar ik enorm van hou in boeken. Dan denk ik aan de thrillers van Camilla Läckberg. Twee tijden, een aantal gebeurtenissen die stilaan naar mekaar toegroeien. Heerlijk gewoon. Ik heb enorm genoten van de jaren zeventig omdat ik daarin ook opgegroeid ben. Heel wat herkenbare dingen, Judith heeft hier heel goed haar werk gedaan. En dichterlijke vrijheid, ok, heb ik geen problemen mee, als ik het dan in het dankwoord ook kan lezen. Maar ik ben zeer blij met de reactie van Judith hierop.
Ik vind de titel wel passen bij het verhaal, zowel vanuit de verhaallijn van Olga gezien als vanuit Cassandra gezien.
Het hoofdpersonage Olga is echt super goed neergezet, het psychologisch gehalte is erg groot hier. Je ziet haar in het boek 180° draaien, of nog meer.
De andere personages zijn zeker voldoende uitgewerkt, er wordt bijvoorbeeld de verslaving van Finn aangehaald, net genoeg om ermee verder te kunnen in het verhaal, het wordt niet te overheersend. Bij elk personage had ik het gevoel van die moet ik in het oog houden want daar zou wel eens een keertje iets meer kunnen achter steken.

De plot zit heel goed in mekaar en zet de lezer aan het denken. Bij heel wat passages in het boek heb ik een vraagteken gezet omdat ik de link toen nog niet zag. Leuk om ze nu eens terug te overlopen na het lezen. Zo kan ik ze allemaal een plaatsje geven.
Voor mij lopen de verhaallijnen mooi naast mekaar tot op het moment dat Olga echt vreemd gedrag begint te vertonen.
Op een bepaald ogenblik zit er een kantelmoment in het boek. Toen had ik zoiets van ‘en wat nu’. Hoe gaat Judith hier nu uitraken? Daar komt dan haar dichterlijke vrijheid naar boven waar ik het even moeilijk mee had.
De laatste vijftig bladzijden spitst zich meer toe op de afwikkelingen in het heden en hun verbinding met het verleden. En als je denkt als lezer dat je het allemaal wist, ben je toch nog fout. Het wordt allemaal netjes afgesloten in de stijl die ik graag mag.

Het verhaal was heel boeiend om te lezen, denk mede dankzij de snelle afwisseling tussen de verhaallijnen. Het las daardoor ook heel snel. Zonder dat ik er erg in had was ik zomaar even honderd pagina’s verder. Ik ben tevreden over het boek, alhoewel mijn verwachtingen iets anders lagen. Hier heb ik de literaire Judith leren kennen en daar hou ik ook wel van.