Lezersrecensie
Een novelle met een boodschap
Anke Kranendonk heeft met haar novelle Weinachtsoratorium (een prozaverhaal van beperkte omvang) ons stof tot nadenken gegeven. Ondanks dat het mooi uitgevoerde boekje in hardcover maar 91 bladzijden bevat.
Het verhaal start met Helle die in een voor haar nieuw koor met alleen maar leden op hoge leeftijd het Weinachtsoratorium leert te zingen. De dirigente heeft er een hele kluif aan en Helle doet heel goed haar best. We volgen Helle in de uitvoering en haar beleving van het muziekstuk. Haar echtgenoot en zoon zullen in de zaal zitten en vooral voor haar echtgenoot Frank wil Helle een hele goede uitvoering geven. Echter na afloop van het muziekspectakel kan ze Frank niet vinden. Als ze hevig verontrust naar huis fietst, treft ze Frank al wijn drinkend en chips etend op de bank aan. Helle eist een verklaring, maar de verklaring die ze krijgt begrijpt Helle niet. Ook tijdens een uitje, waar Frank niet mee naar toe gaat, ondanks eerdere toezegging en het verplichte etentje bij de zus van Frank wordt het Helle niet duidelijk. Pas in het laatste hoofdstuk wordt helder wat aan het weglopen van Frank vooraf ging. De vanzelfsprekendheid waarmee men denkt voor een ander en doet voor een ander wordt van een andere kant belicht. Een novelle met een boodschap.
Het verhaal start met Helle die in een voor haar nieuw koor met alleen maar leden op hoge leeftijd het Weinachtsoratorium leert te zingen. De dirigente heeft er een hele kluif aan en Helle doet heel goed haar best. We volgen Helle in de uitvoering en haar beleving van het muziekstuk. Haar echtgenoot en zoon zullen in de zaal zitten en vooral voor haar echtgenoot Frank wil Helle een hele goede uitvoering geven. Echter na afloop van het muziekspectakel kan ze Frank niet vinden. Als ze hevig verontrust naar huis fietst, treft ze Frank al wijn drinkend en chips etend op de bank aan. Helle eist een verklaring, maar de verklaring die ze krijgt begrijpt Helle niet. Ook tijdens een uitje, waar Frank niet mee naar toe gaat, ondanks eerdere toezegging en het verplichte etentje bij de zus van Frank wordt het Helle niet duidelijk. Pas in het laatste hoofdstuk wordt helder wat aan het weglopen van Frank vooraf ging. De vanzelfsprekendheid waarmee men denkt voor een ander en doet voor een ander wordt van een andere kant belicht. Een novelle met een boodschap.
1
1
Reageer op deze recensie
