Meesterschap

Het is een huzarenstukje om een heel boek (ook al is het niet echt dik) op te hangen aan één kort feit: het moment waarop "het" zal moeten gaan gebeuren, tijdens de eerste huwelijksnacht. Ian Mc Ewan toont andermaal zijn meesterschap als schrijver door dit tot een uitstekend einde te brengen. Edward en Florence groeien op in de buurt van Oxford in de jaren '50, maar het lijkt alsof we nog in de kuise periode van voor WOI zijn beland. Het boek speelt zich af in 1962 en beschrijft een paar uur in het huwelijksleven van het stelletje, meer bepaald de uren na de huwelijksplechtigheid en voor ze samen het huwelijksbed in duiken. Dat bed hangt de hele tijd als een inktzwarte schaduw over de plek waar een groot deel van het boek zich afspeelt: het terras van de huwelijkssuite in een hotel op Chesil Beach. Natuurlijk zijn er uitgebreide flashbacks waarbij we de achtergrond van Edward en Florence beter leren kennen, maar toch blijft het hier en nu van die eerste huwelijksdag en -nacht loodzwaar op het verhaal wegen. Dat het niet echt goed afloopt met dat consumeren van het huwelijk (zoals dat heet) is niet echt een spoiler, de lezer voelt dat al aan zijn elleboog vanaf de eerste bladzijden.
Meesterlijk geschreven, in de beste Engelse traditie.