Uniek!

Wat een bijzonder, maar tegelijk verdrietig en toch mooi verhaal was dit!

We leren Jubilee kennen, een meid met een allergie voor huidweefsel van andere mensen. Op een dag vertrekt haar moeder om bij haar vriend in te gaan wonen en blijft Jubilee alleen achter. Maandelijks krijgt ze een cheque op haar mat om de vaste lasten te betalen, dus ze blijft lekker veel binnen. Op het begin omdat het een sport voor haar is, later omdat ze agorafobie heeft ontwikkeld. En dan krijgt ze op een dag het nieuws dat haar moeder is overleden. En het huis betaalt zichzelf niet...

Tegelijkertijd volgen we Erik, een gescheiden man die een zeer moeilijke relatie met zijn dochter heeft en ook nog eens de zorg voor Aja, het zoontje van zijn overleden vrienden, op zich heeft genomen. En Aja is ook niet het simpele 10-jarige jochie dat hij lijkt.

3 kapotte personen die bij elkaar komen... Wat belooft dat?!
Het verhaal komt traag op gang en blijft ook vrij traag voortgaan. Maar ergens is dit ook wel de kracht van het boek. Er wordt namelijk steeds een klein beetje meer bekend over de personages. De diepgang groeit en hiermee het verhaal ook. Wat eerst zo bijzonder of vreemd leek, krijgt later ineens betekenis. Wat eerst zo oppervlakkig leek, is later ineens gelaagd geworden. Knap gedaan!

Ik vond het een mooi boek met een ontzettend unieke en toffe insteek. Ondanks dat de allergie is verzonnen, heb je tijdens het lezen constant het idee dat het gewoon bestaat.