De mei challenge “lees een waargebeurd verhaal” is een challenge met een groot aanbod. Dit jaar heb ik al wat boeken gelezen die gebaseerd zijn op waargebeurde verhalen waar de auteur af en toe met een snuifje fictie schreef. Ook dit verhaal over Jack Gruener is echt gebeurd, om een completer beeld te geven heeft de auteur met de goedkeuring van Jack, bepaalde gebeurtenissen anders beschreven. In het nawoord krijg je als lezer een overzicht van de waargebeurde feiten en dat vond ik dan weer een meerwaarde en maakte het verhaal eerlijker. Voor mij was de auteur geen onbekende, zijn boek vluchteling heb ik vorig jaar gelezen, voor de mei challenge 2019 “link naar de actualiteit”(link), een boek dat ik toen een luid applaus gaf en bovenop vier sterren.

Korte inhoud:

1939 Krakau:

Als de 10-jarige Joodse Yanek (Jacob) geweten had hoe zijn leven er de komende zes jaar had uitgezien had hij meer gegeten, niet geklaagd en meer gespeeld en waarschijnlijk gevlucht met zijn familie. Als de Duitse soldaten door de straten van Krakau stappen blijft Jacob en zijn familie leven op hoop, van een leven als kind is er geen sprake meer,  de avondklok wordt ingesteld, Joodse kinderen zijn niet meer welkom  op school,  geen parken, zwembaden, bibliotheken, geen vrijheid voor de Joden. Als Yanek 13 jaar is wordt hij gedeporteerd naar het werkkamp in Plaszów. Yanek wordt van concentratiekamp naar concentratiekamp gestuurd, gemarteld, uitgehongerd toch heeft hij maar één doel en dat is overleven.

Wat vond ik van dit boek?

De auteur blijft trouw aan zijn gebruikelijke schrijfwijze, op een eenvoudige manier verwoord en zeer vertellend. Woorden zoals geallieerden, kapo legt het hoofdpersonage  aan de lezer uit op een simpele manier zonder dat het me stoorde of langdradig werd. Geschiedenis sijpelt doorheen de zinnen, emoties van twijfel worden in vraagzinnen tot bij de lezer gebracht. Er zit een constant ritme in de auteur zijn schrijfwijze die doorheen heel het boek overeind blijft. Als lezer voel je je aangesproken door Yanek op een eerlijke soms rauwe manier, wat voor mij het grote verschil is met andere boeken over de Wereldoorlog. Het is een verhaal over vechten en overleven, toch zonder weg te kijken van de wreedheden die de Holocaust te weeg bracht. Ik zou zeggen tegen de scholen, gooi een aantal boeken van die verplichte leeslijst en zet deze titel erop! Vier sterren waardig!

Welk boek over de Wereldoorlog heeft jou zo aangegrepen? Tips zijn natuurlijk altijd welkom.