Longlist Hebban Debuutprijs 2022
Ik vind het altijd leuk om mee te jureren met de Hebban Debuutprijs omdat je vaak voor leuke verrassingen komt te staan. En ik was dan ook blij dat ik mee mocht doen. Op 7 juni kreeg ik de vier boeken toegewezen die ik mocht lezen. In het formulier moest je aanvinken wat jij op het boek van toepassing vond en moest je aangeven waarom je het boek wel of niet nomineerd met drie redenen. Ik had helaas drie boeken al gelezen van de mij toegewezen boeken en vond het daarom leuk om de hele longlist te lezen.
De boeken die ik toegewezen had gekregen:
- Dit boek is goed geschreven
- Ik vond het boek origineel (in zijn soort)
- Ik zou dit boek nooit hebben uitgekozen om te lezen
- Ik ben positief verrast door deze auteur
De hoofdpersoon blijft op afstand, het raakt me niet, terwijl het niet mis is wat er met hem gebeurd. In het begin ging het erg veel over voetbal, gelukkig werd dit later wel minder. Een beetje ongeloofwaardig, bijvoorbeeld dat iedereen hem voor schut zet en dat dit overal gebeurd en dat er niemand ingrijpt, zijn moeder van niets weet en zelfs de voetbalclub geen actie onderneemt.
- Dit boek is uitzonderlijk goed geschreven
- Ik vond het boek origineel (in zijn soort)
- Ik zou dit boek tippen aan mijn vrienden
- Dit boek had een sterke plot
- Ik vond het heel spannend
- Ik had het boek al gelezen
- Ik ben positief verrast door deze auteur
- Dit boek komt zeker in mijn toplijst voor de Hebban 1000
Ik heb het boek genomineerd omdat: Het boek is zeer goed geschreven in fijne goed doordachte prachtige zinnen. Je leeft met alle personages mee. De omschrijvingen van de natuur zijn prachtig gedaan, je bevind je echt op die plek.
- Dit boek is goed geschreven
- Ik vond het boek niet echt bijzonder
- Ik zou het volgende boek van deze auteur ook willen lezen
- Dit boek had een sterke plot
- Ik had het boek al gelezen
Ik heb het boek niet genomineerd omdat: Ik kreeg geen band met de hoofdpersonage, ze bleef heel afstandelijk.
Ik miste de gevoelens bij het verliefd zijn van Arghavan op Mees. Het werd wel geschreven, maar ik voelde het niet.
Het verhaal leverde meer vragen op dan antwoorden bijvoorbeeld door bepaalde onbegrijpelijke keuzes die ze maakte.
- Dit boek is goed geschreven
- Ik vond het boek origineel (in zijn soort)
- Ik zou het volgende boek van deze auteur ook willen lezen
- Dit boek had een sterke plot
- Ik had het boek al gelezen
Ik nomineer dit boek omdat: Het is goed geschreven, de ziekte van de moeder wordt goed in kaart gebracht, hoe ver kan je gaan als moeder. Je leeft mee met de hoofdpersonen, je krijgt een band met ze. Belangrijk dat dit thema wordt aangekaart en op een begrijpelijke manier verteld wordt. Ook hoe het komt dat buitenstaanders niet door hebben wat er speelt.
De andere boeken:
Ik zeg het maar eerlijk, maar ik weet nooit zo goed wat ik met dit soort boeken aan moet. Er lopen drie verhaallijnen. Een moeder en dochter die een zwervend bestaan leiden, een fabrieksarbeider die een eigen vissenzaak in tropische wil beginnen en een stel dat in een woonwagen woont en graag een eigen huis willen bouwen. Allemaal bijzondere mensen die zich aan de rand van de samenleving bevinden. Daarnaast lopen er sprookjes van Andersen en Grimm, die in de verhaallijn passen. Leonieke weet met vlotte pen de korte hoofdstukken neer te zetten. Ze weet me soms te raken, maar soms ben ik de draad ook helemaal kwijt.
Wat een prachtig boek. Gelijk vanaf de eerste bladzijde zat ik in het verhaal en de volgende dag was het uit. Je blijft je afvragen wat is er nou gebeurd met Malou dat ze bij een psychiater rond loopt? Het verhaal zit zeer goed in elkaar en je wilt blijven lezen. Je leert de hoofdpersonen en de situaties goed kennen. Er zit veel humor in en dit maakt het lezen leuk. "Soms lagen er stukjes vlees in de koelkast met een laag schimmel erop. Als ik het in de vuilcontainer gooide was ze de hele middag boos, daar had ze namelijk nog makkelijk een bouillon van kunnen trekken. 'Dat is wel een heel vrije opvatting van paddenstoelenbouillon,' zei Ans een keer. Vele emoties kwamen aan bod en op het einde nog een traantje. Ik kan niet wachten op het volgende boek van Malou Holshuijsen.
Wat een zeer indrukwekkend boek. Als hoofdpersonen ver van je af staan zoals in dit boek. Pubers die leven in de stad met een andere etnische achtergrond, een andere (straat)taal en een totaal ander leven, als je als auteur deze personen dichtbij je kan laten komen, heb je het schrijven in je vingers. Jee, wat een goed neergezet boek, op het einde ging het een beetje snel maar het boek was niet weg te leggen. Ik denk dat als meer mensen dit boek gaan lezen er ook meer begrip komt, ik moet het echt even laten bezinken want het is best heftig, maar een erg goed debuut.
De geschiedenis van mijn seksualiteit - Sophie/Tobi Lakmaker ***
Het boek gaat een beetje van de hak op de tak, maar dat schrijft ze zelf ook in het boek. Er zaten mooie stukjes tussen, maar het heeft mij niet geraakt. Het wordt naar mijn idee niet echt vanuit het gevoel geschreven maar het is meer feitelijk. Sommige stukjes waren wel grappig en andere een beetje over de top.
Een vrouw gaat naar de psychiater delen van deze gesprekken worden beknopt weergegeven. De brieven die ze aan haar moeder schrijft zijn herinneringen aan haar jong gestorven moeder. De andere delen gaan over haar leven en haar relatie met haar vader, heden en verleden door elkaar. De hoofdstukken zijn af en toe erg kort, hierdoor moet je telkens switchen. Het is wel duidelijk, maar persoonlijk vind ik dit niet zo prettig lezen. Ine schrijft wel vlot en het leest prettig en dan is er ineens het einde, na de laatste pagina had ik zoiets van ok, tja. Dit ging een beetje snel, maar het is wel een afgerond verhaal.
Een fijn en goed geschreven verhaal speelt zich af in twee tijdsperioden. Eén van Victoria die zich in de oorlog afspeelt en één in 2019 met Iris een journaliste die een ontdekking doet en als ze het wil publiceren in de problemen komt. Victoria leer je het beste kennen want zij komt in beide periodes voor. Zij helpt een Engelse piloot die neergestort is vlak voordat ze gaat trouwen. Iris ontdekt iets en als mensen erachter komen dat ze het wil publiceren is ze haar leven niet meer zeker. het is vlot geschreven met fijne dialogen. Je wil doorblijven lezen omdat er telkens wel iets gebeurd in beide verhaallijnen. Spannend en romantisch.
Duet is de naam van een boot, waar het verhaal zich ook grotendeels afspeeld. Ilse kent haar partner nog niet zolang maar besluit met hem op een boot te gaan wonen. Als ze zwanger raakt en haar partner beter leert kennen, gaat ze alsmaar meer aan hem twijfelen. Is hij wel die leuke joviale man zoals ze hem heeft leren kennnen? Hij krijgt alsmaar afwijkerende denkbeelden en vervreemd van haar. Ik vond het een knap debuut maar het wist mij niet echt te raken. Sommige hoofdstukken gaan over haar twijfels over haar partner, maar over hem had veel meer verteld kunnen worden. Hij had meer neergezet kunnen worden en dat vond ik echt een gemis.
De zus van de nu zeventienjarige Ben heeft drie jaar geleden zelfmoord gepleegd, in de loop der jaren zijn er meer jongeren die zelfmoord plegen op dezelfde manier. Ben heeft een enorm schuldgevoel en wil het verdringen ook heeft hij moeite met zijn anders zijn. Ik had misschien te hoge verwachtingen van dit boek want het viel mij tegen. Er zaten zeker erg mooie gedeelten tussen maar ik had toch ook best wat vraagtekens.
Nizar een Syrische vluchteling komt bij Helena terecht een vrouw die een teruggetrokken leven leidt. Door zijn komst kijkt zij ook terug op haar verleden. Wat een prachtig debuut van begin tot einde genoten. Soms kan het kort en krachtig.
Wat een prachtig en indrukwekkend verhaal. Ik had af en toe pijn in mijn buik, zo naar om te lezen hoe mensen met elkaar om kunnen gaan. Je kan je toch niet voorstellen dat er iemand bij je in huis komt en al je spullen afpakt incluis je huis, of de mishandelingen of mensen die zomaar doodgeschoten worden. Lisa schrijft aan de hand van familieverhalen dit boek, het is zo indrukwekkend en je leert er erg veel van. Deels waargebeurd, deels magisch, over witte herten met gouden hoorns, hoeven en een gouden pijl in de rug, de Don Kozakken. Onvoorstelbaar dat het nu nog steeds allemaal zo kan zijn.
Mist - Eric Corton ****
Ik heb over dit boek een artikel geschreven in de Luisterboekhoek. Als Koch zijn speelfilm uitbrengt komt een vrouw naar hem toe en zegt dat het wel erg veel lijkt op de onopgeloste moord op haar moeder. Koch gaat alsmaar meer aan zichzelf twijfelen, hij was een alcohollist en is zeer grote gedeelten uit zijn verleden kwijt. Mist. Genoten van dit verhaal
De boeken die de shortlist gehaald hebben en hoe ik ze zou beoordelen is:
- Niets ontgaat ons
- Zachtop lachen
- Gelijktijdigheid der dingen
- Het leven noemen
- Stenen eten
Ik vond het erg leuk om ze allemaal te lezen en wat het zo bijzonder maakt is dat het ook best totaal verschillende boeken zijn. Boeken die ik nooit opgepakt zou hebben, maar ook die ik al langer wilde lezen en daar nu een mooie aanleiding voor had. Op 10 september 2022 is de uitreiking van de Hebban Debuurprijs en jij kunt daarbij zijn. Link
Heb jij ook boeken gelezen van de Hebban Debuutprijs 2022 en wat is jouw nummer 1?
