Lange dagen

Wat staat er toch soms een flauwekul op de achterflap van een boek. "Lange dagen" wordt vergeleken met schrijvers als Hermans en Theroux en Pia de Jong zou een "ondraaglijke spanning" hebben gecreëerd....Of misschien ligt het wel aan mij dat ik daar toch weinig van gemerkt heb.

In de eerste 100 bladzijden gaat het alleen over de voorbereidingen van de reis en de grote tegenzin van Eva en Steven om er aan deel te nemen. Dat vaders wil wet is wordt al heel snel duidelijk.

Daarna is het gezin tot aan blz. 252 bezig om de reis te maken. We komen dan een bijna-verkrachting, een bijna-verdwaling en een bijna-zelfmoord tegen en een eventuele moord, maar op een dusdanige manier dat het niet de minste indruk achter laat.

Uit het niets komt Axel dan ook nog met een ontboezeming en vraagt Eva zich af of ze haar bijna-verkrachter misschien de kans had moeten geven om het tussen hen iets te laten worden.

In de laatste anderhalve bladzijde worden de spullen door Eva's moeder schoongemaakt en opgeborgen. Hoe het verder met Axel afgelopen is vraagt Eva zich wel af, maar niemand spreekt over hem, wat op zich natuurlijk heel vreemd is als je met een redelijk onbekende zeventienjarige jongen aan zo'n reis begint en hij op een gegeven moment zijn eigen plan trekt.

Al met al was het misschien een aardig Y.A boek (of C-boek) geweest, maar voor een volwassene vond ik het allemaal nét iets te eenvoudig.