Een mooi en fragiel geschreven roman

Ruth Lasters is al jaren actief in het middelbaar onderwijs en heeft in haar nieuwe boek Vin haar ervaringen verwerkt. Naast docent is ze ook auteur en schreef ze eerder haar debuutroman Poolijs en ontving hiervoor een Debuutprijs. Naast deze roman schreef ze ook een gedichtenbundel Lichtmeters, die werd genomineerd voor de VSB-poëzieprijs en daarnaast werd deze gedichtenbundel bekroond werd met de Herman de Coninckprijs.
De titel Vin verwijst naar het V.I.N. (Vrij Instituut voor Nijverheid) waar het verhaal zich grotendeels afspeelt. Afwisselend lezen we over de levens van Lore, een onzekere beginnende docent, de conciërge Sergie en de Armeense schoonmaakster Anne.
Lore krijgt de opdracht om belangrijke papieren uit te zoeken. Deze zullen anders vernietigd worden. Sergie, al jaren werkzaam bij het V.I.N, heeft maar weinig vertrouwen in Lore. Ze lijkt namelijk niet echt aandachtig en serieus met dit klusje om te gaan. Anna is schoonmaakster op het V.I.N en ligt ten tijde van het verhaal in het ziekenhuis. Maar wat hebben deze drie mensen met elkaar te maken? En waarom is het V.I.N de belangrijke rode draad in dit verhaal?
Lange tijd lijkt het verhaal vooral voort te kabbelen en lijkt het een verhaal verteld vanuit drie personages. Ondanks de korte hoofdstukken lijkt het verhaal weinig vaart te kennen. Pas halverwege komt het verhaal wat op gang en merkt de lezer steeds meer wat deze drie mensen met elkaar te maken hebben.
Naast de gebeurtenissen op het V.I.N leren we de drie personages ook privé een beetje beter kennen. Uiteindelijk is dit een belangrijk gegeven voor de verhaallijn. Want een gebeurtenis waarbij deze drie betrokken waren, ligt ten grondslag aan hun onderlinge relaties.
Vin is een boek dat vrij veel Vlaamse woorden kent. De auteur is Vlaamse wat dit ook gelijk verklaart. Af en toe moest ik even de zin herlezen om te begrijpen wat Ruth Lasters bedoelde, maar nergens is het moeilijk te begrijpen.
Ruth Lasters heeft met Vin een opbouwend verhaal geschreven dat flinterdun begint en niet veelzeggend lijkt. Langzaamaan wordt het verhaal sterker en is het voor de lezer steeds beter te volgen waar het verhaal zich heen gaat bewegen. Het is een boek waarin je even moet doorzetten om daarna beloond te worden met een mooi verhaal.
Ik heb uiteindelijk genoten van dit verhaal. Ik werd steeds meer eigen met de personages en uiteindelijk blijken de drie meer met elkaar van doen te hebben dan ik dacht toen ik begon met lezen.
Vin is een mooie, met momenten, fragiele roman die prachtig bloeit als een bloem. Ik ben uiteindelijk positief verrast en heb het boek met een goed gevoel kunnen dichtslaan.

Gelezen voor het blog In de boekenkast