Goed verhaal

Peter Ackerman, een veelbelovende politicus, en zijn vrouw Eva leven al 17 jaar met een geheim. Alleen zij tweeën kennen de waarheid...
Toen hun zoontje Aron twee jaar was, stierf hij bij een ruzie tussen zijn ouders. Ze wilden geen negatieve publiciteit, dus hebben ze verzwegen wat er is gebeurd. Bij de politie hebben ze gezegd dat Aron ontvoerd is.

Dan staat er 17 jaar later iemand op de stoep die beweert dat hij Aron is. Hoe kan dat? Eva heeft nog het beeld op haar netvlies dat ze het kleine lichaam in een fleecedeken hebben gewikkeld en in in de tuin hebben begraven. Wie is deze 19-jarige jongen die bij haar op de bank zit?

Wat een verhaal! Het plot is erg origineel en goed bedacht. Na het lezen van de achterflap wordt direct de nieuwsgierigheid van de lezer gewekt, want wie is toch die jongen die beweert dat hij Aron is? Is Peter in zijn eigen leugens gaan geloven? Verbergt hij iets? Of heeft Eva niet alles gezien wat er die nacht gebeurd is?

Al vanaf het begin van het boek wordt deze onderhuidse spanning goed neergezet. Peter en Eva lijken een goed koppel, maar ondertussen speelt er vanalles tussen hen. Het moet er voor de buitenwereld goed uit zien, dus houden ze de schone schijn op. In het eerste deel kom je er goed achter hoe de verhoudingen liggen, ook met de mensen in de omgeving.

Hoofdpersonage Eva haar karakter is goed uitgediept. Je komt veel te weten over haar heden en verleden. Haar gedrag is hierdoor ook goed te verklaren. Peter Ackerman had wat mij betreft wat meer aandacht mogen krijgen. Zijn gedrag is af en toe niet te begrijpen. Dit komt omdat je als lezer te weinig achtergrondinformatie hebt.

En dan dat badeendje… Nadat Aron door Peter is begraven, heeft Eva enkele dagen later het eendje ernaast begraven; die twee waren namelijk onafscheidelijk. Het badeendje komt verschillende keren weer opdagen. Echt heel eng! Dit element vind ik goed bedacht door de auteur. Ook leuk dat deze in de cover is verwerkt!