Het begint een trage GTST-aflevering te worden

Pas op: spoilers!
Goed, eigenlijk zou het 3,5 ster moeten zijn. De schrijfstijl op zich blijft goed genoeg en het verhaal met veel details over het leven uit de 18e eeuw is interessant genoeg. Af en toe iets te gedetailleerd: bij de zoveelste uitgebreid beschreven vrijscene denk ik: eigenlijk hoef ik dit niet te weten. En hetzelfde geldt voor alle bloed en vuiligheid bij de uitgebreid beschreven kwalen van de patienten van Claire.
Maar waar de eerste 3 delen echte pageturners waren, was dit boek echt ontzettend traag en blijft het op een bepaald moment ook hangen: dan weer raakt Claire gewond, dan raakt Jamie weer gewond en op een bepaald moment had ik bijna zoiets van: ga maar gewoon dood als het zo saai wordt. Ik had wel meer over de indianen willen lezen, maar die verhaallijn blijft meer op de achtergrond. Ook gedragen Claire en Jamie zich wel heel erg jong en flexibel, volgens mij zijn ze toch beiden de 50 inmiddels gepasseerd en in de 18e eeuw was je dan al oud.
In de eerste helft van het boek vond ik de verhaallijn in het heden over Brianna en Roger eigenlijk interessanter dan die van Claire en Jamie in de 18e eeuw (het stukje dat Lord John Grey op komt dagen met William is dan wel weer interessant). Wel is Brianna bij vlagen een heel irritante persoonlijkheid, dat blijft ze ook als ze de stenen gepasseerd is. Wat dan volgt is een wel heel erg Goede Tijden, Slechte Tijden-liefdesgeschiedenis. Wat een gedoe zeg en wat een miscommunicatie tussen alle karakters en dat honderden pagina's lang.
Verder mis ik, nu ze kolonist in Amerika zijn geworden, het Schotse, Keltische sfeertje van de eerste 2 boeken en een gedeelte van het derde boek. Het is wel duidelijk dat Diana Gabaldon haar wereld compleet wil uitmelken. Toch ben ik nu ook weer dapper begonnen aan deel 5: maar liefst 1000 pagina's.