Geef Emily een schop onder haar kont

Ik vond dit boek in de minibieb van mijn ouders en nam het mee omdat het een relatief dun boek is wat makkelijk mee te nemen is in de trein. Het boek komt traag op gang en in het begin vond ik hoofdpersoon Emily een vreselijke irritant en naief personage. Later in het boek wordt het iets beter. Van de ene kant vond ik het grappig dat we ook af en toe inzage krijgen in de gedachten van haar drie kinderen (ik vond de dochters veel leukere personages dan hun zeurende moeder), hoewel die van de 3-jarige Charlie wel een beetje ongeloofwaardig zijn in het kader van zijn leeftijd. Het stukje geschiedenis met de opgravingen en het oorlogsverleden van de dorpelingen vond ik wel interessant. Helaas vond ik het einde met Michael dan weer erg vergezocht en ongeloofwaardig, dat haalde de rest van het boek weer onderuit.